مریم:
چه حالی دارم، این روزای باحال
ترکوندم با چارتا پیر و پاتال
دیدم که گریه کردی، آخ، بگردم
مصی جونم چطوره اوضاع احوال؟

مصی:
دس رو دلم نذار که خونه خواهر
کُشتن که سهله پیشِ کشف حجاب
کاشکی منم مثل تو جانی بودم
آخه اینم زندگیه تو حباب؟

مریم:
وایسا بینم! چه جوری سهله کشتن؟
نمی‌بینی دلم چقد کبابه
مگه چقدر میدن برای هر بمب؟
تو که خودت سرت توی حسابه

مصی:
کار منم کساد شده جونِ تو
باید بذارم سر مردم کلاه
با ضرب و زور کلیپ فیک می‌سازم
چارشنبه‌هام سفیده، بختم سیاه

مریم:
ذله شدم منم بعد یه چله
بیا با هم کنیم کارا رو شیفتی
من می کُشم، بکِش تو هم روسری
نتیجه هرچی بشه فیفتی فیفتی

مصی:
بُکش بِکش نکن واسه من یکی
فیفتی فیفتی چیه؟ یه چی شنفتی!
کبکت خروس می‌خوند! یهویی چی شد؟
بوی کباب شنفتی؟ پس نیفتی؟

مریم:
هوووووو، خیره سر، با این عجله کجا؟
دیر اومدی نخوا که زودم بری
یه عمره من مبارزه می‌کنم
می‌خوای خودت رییس بشی فرفری؟

مصی:
اون لچک قرمزتو کشف کنم؟
تا اینکه شیرفهم شی رئیست کیه؟
گُل موهام می‌ارزه به کمپ تو
اینا همش عوارض پیریه

مریم:
خیال کردی منم یه نوجوونم
روسری منو می خوای برداری؟
به گل موت نناز سلیطه خانوم
جون می‌ده کله‌ت واسه بمب‌گذاری

مصی:
برو از اون سِنِت خجالت بکش
بُمبو تو اون کمپ قراضه بنداز
البته نه! می‌کُشتون کهولت
ببین ما با کیا شدیم برانداز!

زهرا فرقانی و مینا گودرزی