راه راه: تا این لحظه که این متن در حال نگارش است ۲۴ساعت از آتش سوزی در ناو بانهام ریچارد می‌گذرد و ابرقدرت دنیا هنوز نتوانسته کشتی‌ای را که توی آب است، خاموش کند. دقت کنید توی آب ها، کنار ساحل دریا که نسیم، آب را مثل کولر باد و آب می‌پاشد به سروصورت آدم و یک سیگار هم بخواهی روشن کنی باید دو بسته کبریت هدر بدهی، آخر هم روشن نمی‌شود و تصمیم به ترک سیگار می‌گیری! خود ناو به درک؛ اصلا آمریکا هم به درک، اما خودخوری عشق آمریکایی‌های وطنی که هنوز مشغول بد و بیراه گفتن به جمهوری اسلامی بابت آتش سوزی‌های مناطق جنگلی غرب و جنوب‌غرب کشور بودند که یکهو آتش به دل و سایر نواحی شان افتاد هم به درک! ولی خدائیش برای دنیا بد است. زمین پیش باقی سیارات خجالت می‌کشد که ابر قدرتش ۲۴ساعت است که از خاموش کردن آتشِ داخل آب عاجز است. برای همین تصمیم گرفتم چند راهکار ساده به این ابر قدرت ارائه کنم که در آتش‌سوزی‌های آتی از آن استفاده کند و زمین را پیش مریخ و نبتون و پلوتون شرمنده نکند.

۱_ آبو بریز اونجا که می‌سوزه!

در تصاویری که از این ناو منتشر شده شاهد این هستیم که قایق‌های آب‌پاش دارند اشتباه می‌زنند و آب را به قسمت خاموش ناو می‌پاشند. به این عزیزان توصیه می‌کنیم آب را دقیقا بریزند همان جا که می‌سوزد. این توصیه برای سایر دلبستگان آمریکا در اقصی‌نقاط جهان هم کاربرد دارد.

۲_ دارایی‌های ایران هست تعارف نکنید!

برخی معتقدند آمریکا خودش خوب می‌داند که دارد اشتباه میزند. ولی توان درست زدن را ندارد. یعنی قایق‌های آب‌پاش بیشتر از این توان پمپاژ آب را ندارند. خب فدای سرشان. اصلا هم مهم نیست هلی‌کوپتر‌های آب پاش کجا هستند و چه غلطی می‌کنند. دارایی‌های بلوکه شده ایران به درد همین مواقع می‌خورد دیگر. چند صد دلارش را ببرند سر کوچه چهارتا شیلنگ بلندتر بخرند. بعد با شیلنگ بلند آب را بپاشند آنجا که می‌سوزد.

۳_ بی‌بی‌سی هست، رویش هم زیاد است!

خودشان را خسته نکنند و به جای اینکه کلی تلاش کنند و آخرش هم آتش خاموش نشود. از اول کار را به بی‌بی‌سی بسپرند. این رسانه هم ماست پاش دارد، هم شیلنگ بلند و هم روی زیاد. کافی‌ست مثل قضیه سوزاندن پرچم آمریکا بگوید «یکی از محترمانه‌ترین راه‌های پایان دادن به عمر ناوهای کهنه آمریکا آتش‌زدن آنهاست» ناو و آتش و دودش باهم ماست مالی می‌شود می‌رود پی کارش.

۴_ سهم شما یک تف!

همانطور که در بالاتر گفته شد آمریکا ابرقدرت دنیاست و گردن همه ما حق دارد. حالا حق هم نداشته باشد یک جایی به طریقی حق‌مان را خورده است. که باز هم فرقی نمی‌کند. حق حق است! خب حالا برای جبران، نفری یک تف تقدیم خودش و ناوش کنیم خاموش می‌شود. من از همین تریبون سهمم را ادا می کنم. اِخخخخ…