اگر از فشار زندگی، تلاش می‌کنید که روشن‌فکر به‌نظر برسید، باید بگویم که راهی طولانی در پیش دارید.در ابن مقاله ما به شما کمک خواهیم کرد ذهن خاموش خود را منور کنید:

۱. قهوه
لیوان کافی شما نباید از دست‌تان بیفتد. اصلا همین که به قهوه می‌گویید کافی، کافی‌ست. خودش روشن‌فکری‌ است‌. همیشه‌ی خدا هرکسی از شما پرسید چای یا قهوه، در عین له‌له زدن برای چای‌نبات، باید بگویید کافی. آن هم تلخ. عین‌ روزگارتان. شیر و شکر را باید حذف کنید.

۲. استعمال رِبه‌ره‌ی اسمش را نبر.
آن‌ اسمش را نبر هم لازم است. البته فقط خارجی. برگ و هرچه سنگین‌تر و قطورتر بهتر. آن هم باید همیشه گوشه‌ی لبتان باشد و دودش گوارای وجودتان. اگر کمی برایتان سنگین است، ابتدا (شاید تا انتها) فقط فِس‌دود کنید.

۳. نسبی‌گرایی
همیشه‌ی خدا باید نسبی‌گرا باشید. در جواب هر سوالی باید بگویید “بستگی داره به چی بگیم که فلان!” همین جمله، کل شرایط را به نفع شما تغییر می‌دهد. مثلا وقتی از شما می‌پرسند تحصیلات‌تان چیست؟ با اینکه خوب می‌دانید بعد از گذشت هفت سال و با وجود هشت ترم مشروطی و ۱۸ ترم تابستان به سختی از پیام‌نور واحد شاس‌آباد، لیسانس مهندسی تقطیر ماست و خیار گلخانه‌ای گرفته‌اید، ولی باید جواب دهید: «بستگی داره به چی بگیم تحصیل!؟ اگه منظورتون به دست آوردنه، همه زندگی من حاصل تجربیات دقیق و مطالعات پیوسته‌س. اگر این‌طور حساب کنید من دکترای فهم و درد جامعه دارم.»

۴. جملات خاص را حفظ کنید‌.
در اینترنت سرچ کنید “جملات فلسفی”. حالا درست است که نمی‌فهمید چه چیزی گفته. اما با آن‌هایی که ارتباط دارید هم نمی‌فهمند. مهم این است که گفته شود، هرچند موجب لرزش نویسنده‌ی این جمله در گور شود.

۵. زبان بیاموزید.
انگلیسی که می‌دانیم نمی‌دانید. باید فرانسوی را بتوانید اندکی بلغور کنید. آن‌ هم خیلی حرفه‌ای نیاز نیست. فقط همین که وقت پر کند کافی‌ است. البته باید ابتدا اسم چند مکتب که با ایسم ختم می‌شود را حفظ کنید و در مکان‌های مختلف از آن استفاده کنید. اگر جمله‌هایی با کلمه ایسم‌دار حفظ کنید ریسکش کمتر است. نه شما خیلی می‌فهمیدشان نه خیلی‌های دیگر. فقط خودتان را وابسته به آن‌ها بدانید.

۶. انتلکت فحش نیست.
فقط یادتان باشد اسم شما روشن‌فکر و به اصطلاح خارجکی «انتلکت» هستید. اگر کسی آن را به شما گفت، فکر نکنید دارد فحش می‌دهد. لبخند مونالیزا تحویل دهید و فس‌دود کنید.