زهرا خانوم: الووو سلام مهری جون خُبی حالِد چیطوره؟ چه خبِرا؟ کوجاین پ هر چی زنگدون زدم درآ وا نیمی‌کونین؟
مهری جون: سلام زهرا خانوم الحمدلله خُبیم. ممنون. شوما حالِدون چیطورِس؟ صدای تلویزیون زیادِس. نشنُفتم زنگ زِدین.
زهرا خانوم: الحمدلله! میگما امروز نیمیای منا تو آ سِکینه خانوم بریم عیادتی عروسی شهره خانوم؟ میگن بنده خدا چند ماه پیش سرطان گرفتِس. بِچارَم می‌خَی می‌ذاریم مَچِد بازی کونن تا ما برگردیم.
مهری جون: عه واااای خداااا مرگم بِدِد اون که خیلی جَوونِس که. سرطان هم که تو ایران درمان ندارِد. بایسی یه عااالَم پول خرج کونَن ببرندش خارج بلکم خوب شِد.
زهرا خانوم: خُبه خُبه مهری جون ای حرفای که شوما داری میزنیا حداقلش واسی بیس سال پیشِس. دیگی الان خودمون تو ایرانی خودمون همه چی داریم. تازگیام اِز رادیو خبر شنوفتم محققای ایرانی یه شرکت دانش بنیان یه داروی ضد سرطان خارجکی ساختن به نام سیکلوفسفاماید که چن‌تا سرطان رو باهاش درمون میکونَن. این دارو برای اولین بارِس که با کیفیت مشابه خارجیش تولید شدِس! تازِشم خارجکی همین دارو، ده برابر گِرون تِرس! اَصی میدونسی تو کُلّی دنیا کلا پنش‌تا کشور این داروعه رو تولید میکونن؟!
مهری جون: راس میگوی؟ ینی حالا این بنده خدا با این دارو جدیده درمان میشِد؟ من که چشَم آب نیمیخورِد! همه چی خارجیش بیتِرِس!
زهرا خانوم: مهری جون شِفای اصلی که دست اوستا کریمه! دِ جَل باش دِ! بریم سر راه اِز دکون حَج مَمدَسَن هم یه کیلو پرتقال بِسونیما بریم.
مهری جون: باشِد باشِد بریم زهرا خانوم هولم نکون. ولی اگه تو راس بوگوی و عروس شهره خانوم حالِش خُب بِشِد، یه بریونی مَشدی مهمون خودمی!

*شش ماه بعد
دیییینگ دیییینگ دیییینگ
مهری جون: کیه‌س ایجور در میزِنه؟ در پیشِس، بیایند تو.
زهرا خانوم: یالله یالله! سلام مهری جون حالِدون خُبِس؟ اومدم بِدون بگم دیگه وقتِشِس بریونا بار بذاری!