راه راه: یک عده ای عادت دارند صبح تا شب یک گوشه ای (ترجیحاً نزدیک پریز برق) بنشینند و به همه امور سری بزنند. و چون به همه امور سر می زنند، بی شک در همه امور یا اقلاً بیشتر امور صاحب سبک و نظر می شوند. خواه امور دنیوی باشد، خواه اخروی. برای همین این یک عده کلاً از همه چیز سر در می آورند و درباره همه چیز به مباحثه می پردازند.
از جمله عوامل اینگونه گوشه نشین شدن و دخالت بی جا کردن در برخی موارد، علاوه بر وای فای خوب و رفیق بد، بیکاری و بی عاری است! یعنی امکان ندارد یک آدمی که صبح تا شب کار می کند و یک لقمه نان حلال در می آورد و کلاً سرش به کار خودش است، بیاید بی خود و بی جهت در مورد چیزی که نمی داند اظهار نظر کند.
یک دلیل دیگرش آب و هوای خوب است. مثل همین آب و هوای پاییزی شمال که آدم کلاً یک جوری اش می شود و حوصله زیاد کار کردن و از خانه بیرون رفتن که چه عرض کنم، حوصله از رخت خواب بیرون رفتن هم ندارد. بنابرین می نشیند لب مودم و لپ تاپ و گذر عمر می بیند!
در این بین هستند کسانی که از همین پای بساط کامپیوتر و اینترنت نشستن، کلی هم پول به جیب می زنند یا کارهای دیگر می کنند. البته منظور بنده مهندسان و متخصصان شبکه و آی تی و… نیست. که این عزیزان هم جزو همان افرادی به حساب می آیند که برای کسب روزی حلال می کوشند.
منظورم به همانهایی است که فکر می کنند می توانند در فضای مجازی هرکاری دلشان می خواهد بکنند و مزاحم ناموس مردم شوند. دست آخر هم کسی نباشد که پیدایشان کند و گیرشان بیاندازد. و منظورم دقیقاً به همانهایی است که با این کارهایشان، آمار جرایم اینترنتی را در استان مازندران به ۸۹درصد رسانده اند و فکر می کنند گیر نمی افتند. نه عزیزم! پلیس فتا حواسش به همه جا هست!