آقای روحانی در آخرین روزهای مسئولیت گفته: «چاره‌ای جز تکیه به توان داخلی نداشتیم چرا که در اوایل همه‌گیری کرونا ماسک‌ها در هوا دزدیده می‌شد.» نظر شما را به جلسه بحث و مشاوره دولتی‌ها در این باره جلب می‌نماییم.
– آقای رئیس به دادمون برسید.
+ باز چی شده؟
– مردم دارن می‌میرن.
+ خب مرگ حقه برادر من. عمر نوح که نمیشه بدیم به مردم.
– آقای رئیس بیماری کرونا رو میگم، داره از مردم تلفات میگیره.
+ پس این ستاد کرونا چکار می‌کنه؟ بگید مصوبه بزاره که اخذ هرگونه تلفات از مردم توسط کرونا ممنوعه. اینم من باید بگم؟
– قربان جسارتا اگه ماسک تولید کنیم مردم بزنن کسی کرونا نمی‌گیره.
+ این ادا اطوارا چیه من بدم میاد. تا یه چیزی میشه هی میگید تولید تولید. خب بگید ماسک واردات کنن. این که دیگه گریه نداره.
– نمیدن قربان! ماسک‌ها رو روی هوا می‌برن.
+ خب زمینی وارد کنن.
– قربان کلا زمینی، هوایی، دریایی ماسک نمیدن.
+ باباجان لابد شما خسیس‌بازی درمیارین. یه کم گرون‌تر بگید بفهمن خریدارین.
– آقا روم به دیوار، دارن ماسک‌های همدیگه رو می‌دزدن. اصن یه وضعیه.
+ ببین پس یه کاری می‌کنیم. بگو کل خط تولید ماسک‌شون رو بیارن تو ایران بزنن. تعهد میدیم خودمون تا ده سال تولید نکنیم.
– آقا من میگم ماسک نمیدن شما میگید خط تولیدش رو بخریم؟
+ نمیشه ارز ۴۲۰۰ تومنی بدیم بچه‌ها وارد کنن؟
– قربان کلا از فاز واردات بیایین بیرون. باید فکر دیگه‌ای کرد.
+ یعنی میگی ما هم محموله ماسک بدزدیم؟
– نه.
+ تعهد بدیم بیست سال تولید نکنیم چی؟ قبول نمی‌کنن؟
– نه.
+ قبر قسطی بدیم به مردم سر و صدا نمی‌خوابه؟
– نه.
+ نمیشه همین توان داخلی رو از جایی وارد کنیم؟
– نه.
+ یعنی کلا راه نداره؟
– نه قربان فقط مونده تولید داخل.
+ ببین آخر عمر دولت ما رو به چه کارهایی مجبور می‌کنین. جهنم ضرر. ولی حالا من با چه رویی پاشم برم مذاکره کنم؟ اصلا با ماسک داخلی نمی‌تونم حرف بزنم.
– قربان نگران نباشین سپردم دیپلمات‌ها دو جین ماسک اعلی مسافری براتون بیارن.
+ آخییییش خیالم راحت شد! خداییش این دیپلمات‌های تولید داخل خوب دارن کار می‌کنن! یادم باشه بازم به همین‌ها تکیه کنیم!