راه راه: گول عنوان کتاب «تاریخ مستطاب آمریکا» را نخورید. شاید فکر کنید این هم مثل بقیه ی کتابهای تاریخی یک چیز قلمبه سلمبه‌ی حوصله سربر است. اما اگر مثل این بی‌سواد بروید «مستطاب» را گوگل کنید مسئله جذابتر می شود . مگر تاریخِ خوش/نیکو/پسندیده‌ی آمریکا هم داریم اصلا؟
بعد هم که روی جلد، اسم مازیار بیژنی را بعنوان کاریکاتوریست ببینید و مطالب کتاب هم در قالب طنز باشد خنده تان می گیرد. مگر می شود تاریخ گند آمریکا را به طنز هم نوشت؟
کتاب را که بخوانید متوجه می شوید که بله! می‌شود. اما محمد صادق کوشکی که نویسنده کتاب است علی رغم اینکه خیلی دمش گرم است ولی خیلی هم هنر نکرده‌! یعنی از لحاظ پر مغز بودن و اینکه برخلاف خیلی از کتاب های طنز لوس، یک کتاب می‌­خوانید که کلی چیز هم یاد می گیرید، هنر کرده. دلیلش هم این است که پژوهش این کتاب انقدر تپل بوده که حتی یک نقطه هم از گندکاری های آمریکا را بیخیال نشده. اما از نظر طنز بودن خیلی هم هنر نکرده چون سوژه خودش طنز است. شما خودتان امتحان کنید و سه عبارت حقوق بشر آمریکایی و صلح آمریکایی و تمدن آمریکایی را کنار هم بنویسید و سی ثانیه به آنها خیره شوید ببینید تا شصت سال به آن نمیخندید؟
از۲۲۷ صفحه بودن کتاب هم نترسید. کلی از صفحاتش عکس دارد و کاریکاتور های مازیار بیژنی است راجع به آنچه در صفحه‌ی رو به رویش می‌خوانید اما در عوض با خواندن این کتاب انگار ۱۶ کتاب منبع که در آخر آورده شده را مثل هلو در گلویتان انداخته اند.

بعد از خواندن این کتاب می‌‌توانید برای نوه هایتان به جای داستان های لوس و چشم سفید کن انیمیشن های آمریکایی والت دیزنی، بخش هایی از خود آمریکا را تعریف کنید که البته خودش راضی نیست. محدودیت های سنی را هم رعایت کنید و همراه با یک دمنوش بابونه این قصه ها را بگویید که بچه نَگُرخَد.