کاسبین و کارگران بیکارشده‌ی کارخانجات و کلیه‌ی مردمان به جز دانش‌آموزان و دانشجویان و حومه، که از قطعی‌های مکرر برق به ستوه آمده بودند به پیشگاه نوستراداموس برقالوس رفته و از او خواستند درباره‌ی قطعی‌های مکرر برق پیش‌بینی بنماید.
نوستراداموس، پس از های‌های و هوی‌هوی‌های فراوان گفت: متاسفانه برق رفته و دستگاه پیشگویی‌ام کار نمی‌کند.
مردمان فغان کرده و گفتند: حالا ما چه کنیم؟ نوستراداموس باز هم های‌های وهوی‌هوی کرد و سپس گفت: شانس آوردید پاوربانکم را شارژ کرده بودم. باید بگویم که دودهای سیاه و ابرهای سهمگین خبر از این دارند که برق هم چنان می‌رود. مردمان گفتند: حالا کجا می‌رود؟
نوستراداموس برقالوس گفت: توی جیب من، چه می‌دانم. من که دیگر گمشده‌های شما را نمی‌توانم پیدا کنم. برای اینکار به دعانویس طبقه‌ی پایین مراجعه کنید‌. ویزیتش هم پانصدتومان است. مواظب باشید دلار گران شده، کلاه سرتان نگذارد‌.
مردمان که ول کن معامله نبودند، گفتند: تاکی این همه خاموشی ادامه دارد؟ مملکت فلج شده است.
نوستراداموس گفت: مگر پیشگوی اعظم پزشکیانوس نفرمود ما داریم زیرساخت می‌سازیم، تا سال دیگر، دیگر قطعی نخواهیم داشت؟ چرا وقت مرا بیخود می‌گیرید؟
مردمان گفتند: تو پیشگویی می‌کنی که چنین شود؟
نوستراداموس دود کرد سپس کاپوت خود را بالا زده و گفت: داغ کردم. ولم کنید.