داستان تكراري دستمزد كارگران و تورم
یک کفِ دست
۲:۰۹ ق٫ظ ۲۹-۰۱-۱۳۹۹
راه راه: امان از این خرافات، امان! یعنی از صدتا کرونا و سارس و خوک بدتر است این خرافات! طرف همهاش هجده – نوزده سال کارگری کرده، آنوقت خودش را صاحبنظر میداند که بله! باید حقوق کارگر به تناسب تورم بالا برود. آخر برادر من! خواهر من! عزیز من! ای زحمتکش! ای گرداننده چرخ صنعت! ای رأیدهنده! ای آمده در استادیوم! ای اشکدرچشم!! هرچی که زیاد شد که نباید دستمزد شما هم با آن زیاد شود که! آخر این چه خرافاتی است که دارید؟ این چه توقع شش هزارسالهای است؟! به قول اصلان در سریال آرایشگاه زیبا:«آدم باید منطق داشته باشد».
اگر قرار بود دستمزد کارگر، متناسب با بالا رفتن قیمتها یا تورم یا گرانی یا بیکاری یا تدبیر یا وعده یا پوستر، بالا برود؛ اینهمه سال دبیر کل محبوب و محجوب و مأخوذبهحیای خانه کارگر ایران، که اتفاقاً نماینده مجلس شورا هم بودهاند و هستند فعلاً؛ حتماً یک تذکری، نطق پیش از دستوری، پس از دستوری، بین مریضی، سرپاییای، چیزی میکردند و حقتان را کف دستتان… چیز… کف دستشان… نه… کف دستمان… خلاصه که ول کنید این خرافات را. چه خبر از بارندگیها؟!
ثبت ديدگاه