-سلام آقای دکتر، حالم خیلی بده تو روخدا کمکم کنید
– بگو جانم. بالاخره این ساعتی پنج تومن که دادی واسه همینه که بیای اینجا زراتو بزنی دیگه.
-والا احساس می‌کنم همه جا بوی گ… می‌ده.
-عه، آقا مؤدب باش.
-باور کنید آقای دکتر. بو میده.
-خب شاید دماغت بو گرفته.
-نه دکتر، تو این مملکت داغون که من واسه چندرغاز پول باید مث سگ، سگ دو بزنم، انتظار داشتین عطر شکوفه گیلاس بیاد؟
-حالا تخصصتون چی هست؟
-خودمو میمالم کف استودیو مردمو می‌خندونم. اونوقت سر ماه پر پرش دو میلیارد دستمو بگیره که اونم خرج بچه‌م میشه.
-بچه‌تون مشکلی چیزی داره؟
-نه بابا، بالاخره بچه‌ای که در آنسوی اقیانوس‌ها به دنیا بیاد، خرجشم بالاست دیگه.
-خب این سوی اقیانوس به دنیا میاوردینش. بقیه‌شم پس‌انداز
-از شما بعیده…آخه ایرانم جای بچه زاییدنه؟ اصلا مشکل بزرگ چیز دیگه‌ست دکتر. من بعنوان یه هنرمند که خودمو میمالم کف استودیو، نگران ذائقه هنری مردمم که داره به قهقرا میره.
-اوه اوه، دیدین این جوونا چه مزخرفاتی گوش میدن؟
-اونو ولش کن. من یه برنامه ساختم با بالاترین استانداردهای میکاپ خانما که اصلا از این بیشترش تو سینمای هندم قفله. اونوقت ملت نه تنها نرفتن ببینن، بلکه فحشم دادن. بعد اونوقت من با بدبختی قسمتای قبلی رو از هاردم پاک کردم دوباره جدید ساختم. یعنی ببینید دیگه گ…گرفته مملکتو
-شاید این ضرر مالی به روانتون آسیب زده؟
-کدوم ضرر؟
-همین که برنامه‌تونو حذف کردید دیگه
-نه ضرر مالی نداشت، همه رو گرفتم.
-پس چته تو؟
-میگم که همه جا بوی گ… میده.