راه راه:

با دست‌های جنگ، بشر را که ناز کرد؛
بعدش تَتق تتق زد و او را دراز کرد!

ابلیس گفت ایول از این آدم دو پا
رویش حساب شیطنتی ویژه باز کرد؛

وقتی‌که گشت قبله‌ی آمال شیطنت
خود هم تبرکا به usa نماز کرد

خیلی گریم کرد که شکل خدا شود
با کدخدایی‌اش همه را سورپرایز کرد

در بیت قبل قافیه هم سورپرایز شد
ای تف به او که قافیه را سورپرایز کرد!

ای تف به او که حق بشر را درسته خورد
آروغ صلح را دم آخر لحاظ کرد

آنقدر خورد حق بشر را که باد کرد
او را همین دریدگی‌اش طاقباز کرد

با ادعای مهر و محبت شروع کرد
تحریم و جنگ، آخر کار اتخاذ کرد

زانوی نرم او به گلوی زمخت صلح
تحمیل یک نوازش بس دل‌نواز کرد

کفتار دم‌بریده کلک‌های خویش را
اجرا کنار روبهکی حقه‌باز کرد

اما نقاب چهره‌ی نحسش کنار رفت
هرچند زور و زِر زد و هی نطق شاذ کرد

هو شد تمام قدرت و ژست خیالی‌اش
وقتی عقاب زور زد و تخم غاز کرد…