همانطور که می‌دانید از ۳۶۵ روز سال نزدیک به دو سومش روز دختر نام دارد. روز دختر، روز دختران مثبت هجده سال، روز جهانی دختر، روز دختری با کفش‌های کتانی و روز دختر موشرابی نمونه‌ای از این روزها هستند؛ اما در مقابل دقیقاً صفر روز پسر در تقویم وجود دارد. پسرها برای اینکه خودشان را کمی آرام کنند به این اشاره می‌کنند که ما چون از بچگی مرد بار می‌آییم (یکی هم نیست بهشان بگوید ما به کسی که صورتی می‌پوشد و موهایش را دم اسبی می‌بندد همان روز دختر را تبریک می‌گوییم نه روز مرد) نیاز به روز پسر نداریم. برای اینکه این بهانه را از پسرها بگیریم به انجمن فمینیسم نسل نو پیشنهاد می‌دهیم که روز ۱۶ ژوئن معادل با ۲۶ خرداد را به عنوان روز دختران خودساخته‌ نترسِ پایه جشن بگیرند.
دلیل انتخاب این روز برای این مناسبت هم به خودمان مربوط است هرچند که پرواز والنتینا ترشکوا نخستین زن کیهانورد به فضا هم در این انتخاب بی تاثیر نبوده. این زن روسی یک چترباز حرفه‌ای (منظور چترباز به معنی واقعی این کلمه، نه آن معنای اصطلاحی‌اش که با خودساختگی در تضاد است) بود و همین چتربازی باعث شد که برنامه فضایی شوروی او را در کنار ۳۹۹ نفر دیگر انتخاب کند تا وارد مرحله آموزش و آزمایش شوند. عده‌ای از مورخ‌ها معتقدند که داوران این موضوع با داوران انتخاب زن شایسته سال یکی هستند، چرا که برای این انتخاب، قوانینی چون قد کمتر از ۱۷۰ و وزن کمتر از ۷۰ و سن زیر ۳۰ سال نیز وجود داشت که باعث شد این ۴۰۰ نفر به ۵۸ نفر برسند. این روند نزولی ادامه داشت تا زمانی که بانو ترشکوا به عنوان انتخاب نهایی برگزیده شد و به سفر فضا کرد. مسئله‌ای که این سفر او را متمایزتر می‌کند و تاریخ آن را برای انتخاب روز دختر خودساخته مناسب‌تر، این است که تا همین امروز تنها زنی است که تنهایی پا به فضا گذاشته و همچنان جوان‌ترین زن فضانورد. پس از این سفر که سه روز طول کشید، والتینا همچنان علاقه وافری به سفرهای فضایی و خصوصا مریخ داشت؛ اما مسئولین روسیه که توجه زیادی به تخصص‌گرایی داشتند با گفتن جمله «تو بی‌خود کردی؛ همینجا بمون سیاستمداری‌ات رو بکن.» اجازه این کار را به او ندادند و او را وارد دنیای سیاست کردند تا نشان دهند هدفشان از ابتدا چه بوده‌است.
در زندگی شخصی او با فضانورد دیگری به نام اندرین نیکولایف ازدواج کرد؛ اما ظاهرا دو فضانورد در یک خانه نگنجند، چرا که این ازدواج دوام زیادی نیافت. البته این دوام نگرفتن را باید به فال نیک گرفت چرا که اگر ازدواج موفقی داشت، فمنیست‌ها نه تنها روز سفر او را برای این مناسبت مهم انتخاب نمی‌کردند، بلکه از او اعلام برائت نیز می‌کردند.