در یک دی ۱۳۹۴ روزنامه شرق تیتر زد که «امضای کری تضمین است» در همین راستا شاهد تعدادی واکنش بودیم که به شرح زیر است:

بانک وام دهنده: لطفا خود را با برجام مقایسه نکنید، مگر مغز دانکی خوردیم که با یک امضا وام بدهیم. لطفا دیگر این سوال را نپرسید؛ وگرنه بلاکید.

کاغذ A3 کاهی: حیف من! حیف درخت! حیف اون کودی که پای اون درخت ریخته شد.

یک وام گیرنده: خوش‌به حال برجام که ضامنش یک امضاست. من این همه ضامن برای یک وام ۲٠ تومنی رو چطور جور کنم؟

خودنویس جان کری: با جوهر بوده، وای من، این همه خوشبختی محاله! محاله!

تراس هتل بو ریواژ شهر لوزان سویس: اون دست دست‌هایی که روی من تکان دادید و اون لبخندهایی که زدید، حرومتون باشه، حرومتون.

جان کری: اوه مای گاد! امضای من اینقدر تضمین داشت خبر نداشتم، یعنی برم سوپری بگم سه تا تخم مرغ بدهند با امضام بهم می‌دهند!؟!

صنف تره‌ بار: گلابی برجام نرسیده. لطفا تقاضا نکنید. باتشکر.

قلب راکتور اراک به دلیل اینکه قبل از تیتر «امضای کری تضمین است» بتن‌ریزی شد هیچ واکنشی نتوانست بدهد. برای شادی قلب راکتور اراک و تمام سانتریفیوژهایی که از رده خارج شدند، دست و جیغ!