راه راه : عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام
مجلس انس و حریف همدم و شرب مدام

ساقی شکردهان و مطرب شیرین سخن
همنشینی نیک کردار و ندیمی نیک نام

شاهدی از لطف و پاکی رشک آب زندگی
دلبری در حسن و خوبی غیرت ماه تمام

بزمگاهی دل نشان چون قصر فردوس برین
گلشنی پیرامنش چون روضه دارالسلام

صف نشینان نیکخواه و پیشکاران باادب
دوستداران صاحب اسرار و حریفان دوستکام

باده گلرنگ تلخ تیز خوش خوار سبک
نقلش از لعل نگار و نقلش از یاقوت خام

غمزه ساقی به یغمای خرد آهخته تیغ
زلف جانان از برای صید دل گسترده دام

نکته دانی بذله گو چون حافظ شیرین سخن
بخشش آموزی جهان افروز چون حاجی قوام

هر که این عشرت نخواهد خوشدلی بر وی تباه
وان که این مجلس نجوید زندگی بر وی حرام

تعبیر: ای صاحب فال دوران جوانی پر عیش و نوشی داشتی کلک! منقل و آتش و مایعات رنگی و زلف یار و الی آخر!! بدان و آگاه باش در کمپوت هلو هستی اما فکر میکنی توی دبه خیارشور هستی. کاملا مشخص است داری اشتباه میزنی داداش.

به خوابیدن علاقه وافر داری و از آن کسب درآمد می کنی. به عبارتی میخوری، میخوابی و شیتیل میگیری!
به تازگی‌ نماینده مجلس شدی و زمان خوابت کم شده است. اکنون فریاد برآوردی چرا از انگشت شما فراتر از حدمجاز بین المللی کار می کشند. چرا نباید روی صندلی های تاشو بخوابید تا کمرتان رگ به رگ‌ نشود و با این همه دردسر همش ۵، ۶ میلیون به شما حقوق میدن نامردا!
خواجه اشاره می کند به اینکه دهانت را ببند و دو دستی صندلی ات را بچسب و کیک های فضای مجازی را بِبُر و حالش بِبَر و تو را چه به این حرفا خوشکلم.
قدر صندلی ات را بدان و کمتر غر بزن که آخر این راه یا معاون وزیر شدن است یا استخدام در شرکت نفت. ناموسا جایی رسیدی دست ما هم بگیر.