نگاهی به پرفروش‌ترین کتاب‌های الکترونیک در سه برنامه «طاقچه»، «کتابراه» و «فیدیبو» نشان می‌دهد محتوای طنز در همه شبکه‌های اجتماعی صدرنشین نگاه مخاطبان است، به جز درکتابخوان‌ها.

 لیست داغ‌ترین و پرفروش‌ترین‌های این برنامه‌ها با کتاب‌هایی همیشگی بارگذاری می‌شود و به همین دلیل حجم زیادی از سبد غذای روح مخاطبانشان با کتاب‌های پرفروشی که همین کتابخوان‌ها معرفی کرده‌اند اشغال شده و این دور و تکرار همچنان دوام دارد و جالب اینجاست که سهم کتاب طنز در این بخش ناچیز است.

کتاب‌های زرد موفقیت و روانشناسی نه فقط در نمایشگاه کتاب‌های خیابانی ۵۰ درصد تخفیف، بلکه در این برنامه‌های کتابخوان هم همچنان مخاطب خود را دارند و این عجیب است که طنز در هر قالبی پسندیده است؛ اما در کتاب، ناشناس و گوشه‌نشین.

برخلاف طنزهای مطبوعاتی و شبکه‌های اجتماعی که مصرف و تاریخ انقضای روزانه و کوتاه مدت دارند؛ اما کتاب طنز اغلب زمان و مکان محدودی ندارد و سوژه‌هایش چون از نگاه رند و عمیقی نقد شده ماندگارتر است اما باز هم استقبال درخوری از آن‌ها نمی‌شود.

این در حالی است که دامنه وسیعی از کتاب‌های طنز با تنوع موضوع، قالب و نویسنده در این برنامه‌ها بیش از هر کتابفروشی و نمایشگاه کتابی در دسترس است و دلیل این استقبال کم را باید در جای دیگری جست‌وجو کرد.

دلایلی مثل توصیه نکردن و یا تبلیغ‌های کم‌رنگ برای کتاب‌های طنز و ناشناخته ماندن بهترین‌های این سبک برای کتابخوان‏‌ها. علاوه بر تبلیغ محدود کتاب‌های طنز در این برنامه‌های کتابخوان، عموماً در محافل و برنامه‌های تلویزیونی هم اگر از فرهیختگان کتابخوان درخواست معرفی کتاب شود، در لیست ارائه شده کمتر کتاب طنزی به چشم می‌خورد. شاهد این ادعا هم استقبال خوب کاربران این برنامه‌ها از کتاب‌های طنز انگشت‌شماری است که در بعضی برنامه‌های تلویزیونی معرفی شده‌اند. این یعنی مخاطبان می‌پسندند؛ اما نمی‌شناسند.

علاوه بر تبلیغ کم‌رنگ، بی‌مهری به خود طنزنویسان هم از دلایل دیده نشدن کتاب‌های طنز است، چرا که شهرت نویسنده، شهرت و اقبال کتاب را هم در پی دارد.

حیف است کتاب‌هایی که هم می‌توانند حال مخاطب را خوب کنند و هم سوزن و جوالدوزی به ناهنجاری بزنند، اینطور در گوشه و کنجی خلوت بمانند. همت ناشران و نویسندگان و صاحب تریبون‌ها، حتما می‌تواند حال کتاب طنز را خوب و حال مخاطبانش را خوب‌تر کند.