اندر حکايت فضايل امريکا/
طفلکی وحشی…
۱:۰۱ ب٫ظ ۰۶-۰۵-۱۳۹۵
همانطور که میدانید آمریکا خیلی فضایل و کرامات زیادی دارد که البته چون آمریکا خیلی از ریا خوشش نمیآید، همه این فضایل گفته نمیشود. مثلاً حتی بچه دبستانیها هم میدانند که آمریکا اصلاً اهل فرق گذاشتن بین سیاهپوستان و سفیدپوستان نیست و مثلاً اگر به یک سفیدپوست به جای بقیه پولش بیسکوییت رنگارنگ میدهد، به سیاهپوستان هم همان را میدهد و نه آدامس شیک، اما در این مطلب قصد داریم به فضایلی از آمریکا بپردازیم که کمتر کسی میداند.
۱- مبارزه با فسق و فجور:
از آنجا که در آمریکا عروسیهایشان پر از کارهای غیر قابل پخش است، برای همین آمریکاییها فکر میکردند که همه عروسیهای جهان همینطوری است. برای همین در افغانستان چند مراسم عروسی را بمباران کردند تا از اشاعه فحشا جلوگیری کنند. البته بعدها که فهمیدند فقط در کشور خودشان و بعضی کشورهای مثل خودشان از این عروسیها وجود دارد و عروسیهای افغانستان را بیخودی به فنا دادند، کلی در دلشان غصه خوردند و چه بسا کمی اشک هم ریخته باشند. بالاخره فقط خدا از خلوت آدمها خبر دارد.
۲- احترام به حقوق حیوانات:
آمریکاییها با حیوانات خیلی همذات پنداری میکنند. آندرا جکسون یکی از رئیسجمهورهای آمریکا میگوید:
«اگر ما همه زمینهای سرخپوستان را هم میگرفتیم بر حق بودیم. سرخپوستان آنقدر گوشت بوفالو خورده بودند که چاق شده و باید تنبیه میشدند و شلاق میخوردند. ما در چنین مواردی خون دشمنانمان را می ریزیم تا عقل به سرشان بازگردد».
واقعاً چه کسی میتواند ببیند که جلوی چشمش بوفالوها را بخورند و ساکت بماند؟ مگر جرم بوفالو چیست؟ اگر من هم جای رئیسجمهور آمریکا بودم علاوه بر مجازات بوفالو خوران، یک کمپین هم راه می انداختم با عنوان: «من هم یک بوفالو هستم».
۳- بیعلاقگی به این دنیای فانی:
مک کینلی یکی دیگر از رئیسجمهورهای آمریکا میگوید: «در حقیقت من فیلیپین را نمیخواستم و هنگامی که آن را مانند هدیهای از جانب خداوند به ما تقدیم کردند، نمیدانستم با آن چه کنم. شبهای زیادی در کاخ سفید زانو زدم و از خداوند راهنمایی خواستم و سرانجام یک شب اینطور راهنمایی شدم که باید همه فیلیپین را تصرف کنیم، چون مردم آنجا توانایی حکومت بر خودشان را ندارند و کشور را دچار هرج و مرج خواهند کرد. به خواست خدا بهترین کاری که از دستمان بر میآید را برای مردم این سرزمین انجام میدهیم».
اصلاً وقتی آدم این رابطه عمیق را بین بنده و معبود میبیند، ناخودآگاه به این عبد پروردگار حق میدهد که حتی ۱۷هزار فیلیپینی را فقط در یک منطقه فیلیپین، قتل عام کرده باشد. واقعاً خدا قبول کند همه راز و نیاز هایش را!
۴- احترام به عقاید مذهبی دیگران:
روی بعضی از موشکهای آمریکایی که در ماه رمضان بر سر مردم عراق میریختند نوشته شده بود: «ماه رمضان مبارک!» فرض کنید یک روز گرم تابستانی با زبان روزه یکدفعه ببینید یک موشکی دارد به سمتتان میآید که رویش نوشته باشد ماه رمضان مبارک؛ چقدر آدم خوشحال میشود؟ بعید نیست برای این که موشکها قشنگ به جان مردم عراق بنشیند، سربازان آمریکایی روزه هم گرفته باشند. اصلاً در این حالت آدم با یک رضایت درونی میترکد.
۵- ابراز همدردی با انسانهای داغدیده:
همین چند وقت پیش رئیسجمهور آمریکا به ژاپن رفت و در مراسم یادبود کشته شدگان بمباران اتمی هیروشیما شرکت کرد. این جنایتکار با اخلاق تا جایی که در توانش بود تعدادی از بازماندگان را بغل کرد و من مطمئنم نمایندگانی را آنجا گذاشته تا سایر بازماندگان را به جای او بغل کنند. اصلاً مهم نیست که چند هزار نفر در چند ثانیه نابود میشوند، آنچه اهمیت دارد این است که بازماندگان این چند هزار نفر حتماً توسط رئیسجمهور کشور جنایتکار بغل شوند تا از دلشان در بیاید.
اینها گوشهای از فضایل خالصانه و پنهان این جنایتکار با اخلاق بود که متأسفانه عدهای دلواپس در کشور ما قصد دارند اینها را به نفع حزب و جناح خودشان، منفی تفسیر کنند.
کدخدا و جنایت ؟ مگه میشه ؟ مگه داریم ؟
خودتونم می دونید که این وصله ها به کدخدا نمی چسپه
زود برید توبه کنید تا به خشم آمون گرفتار نشدید !
منبع مطلب رو هم که کتاب تاریخ مستطاب آمریکا نوشته دکتر محمدصادق کوشکی هستش رو هم معرفی میکردین
http://www.mehrnews.com/news/2918175/خلاصه-کتاب-طنز-تاریخ-مستطاب-آمریکا