سمیرا قره‌داغی

دیوان دادگستری اروپا به مناسبت هفته عفاف و حجاب بالاخره راستش را گفت و مجوز «منع حجاب توسط کارفرمایان» را صادر کرد. به این ترتیب کارفرمایان امکان ممانعت از حجاب کارمندان یا اخراج ایشان را خواهند داشت و این وسط خوش به‌حال چشم و دل سیر خودشان.
ملّا اختر طالب‌نژاد پشت تپه‌ای که با نام هنری کون لنارتس مشغول ایفای نقش در مقام رئیس این دیوان است ابعاد این تصمیم را بیشتر باز کرد. مثلا گفت: اگر این قانون باعث خانه‌نشینی زنان شود، در واقع به اهداف کلان طرح رسیده‌ایم. چه معنی دارد زن بیرون از خانه حجاب را تبلیغ کند؟ زن‌ها بیرون کار کنند، ظرف‌ها را کی بشورد؟ بچه را کی بزرگ کند؟ حالا گیریم شوهرْ خودش یک‌جوری فتوسنتز کرد، چه کسی می‌خواهد لباس‌ها را توی لباسشویی بریزد، سپس روی بند پهن کند؟ هان؟
وی همچنین در مورد ارتباط این قانون با آزادی پوشش و حجاب اختیاری گفت: نه این که مال جهان سومه.
وی مرحله بعدی طرح را نیز برای زمان‌بندی هرچه‌بهتر کارفرمایان جلو جلو اعلام کرد:
کلیه کارمندان زن شاغل در ادارات اروپا، فارغ از نژاد و مذهب و سن و سایز، هر یک روزانه یک وعده آب پرتقال برای رئیس ببرند و اگر رئیس گفت بیشتر بمان، بمانند و اگر دوربین‌ها را خاموش کرد، عیب ندارد. دوربین خودش است، کارمند خودش است، اختیارش را دارد.
بیچاره هم خودتانید.
(لنارتس همچنین می‌خواست علت ردّ شکایت دو زن محجبه آلمانی را از کارفرما «پیش از تعیین این قانون» نیز ماستـ… توضیح دهد که به علت محدودیت کلمات ستون، به زمان مناسبی موکول شد.)