راه راه: تا به حال به این مسئله دقت کرده اید که ما آدمها چقدر راحت موج سواری میکنیم؟ شاید هم بهتر… بله بهتراست، شاید ندارد! واقعا بهتراست بگویم چقدر راحت موج ها سوارمان میشوند و ما را به سمتی که می خواهند می تازانند!

مثلا همین که موج “روغن پالم” در رسانه ها مطرح میشود، و از وجود روغنی با این نام در لبنیات خبر میدهند و میگویند که برای بدن انسان ضرر دارد، حتی به شیر آبخوری هم مشکوک میشویم، ماست و شیر که جای خود را دارد! کلا دور لبنیات را خط میکشیم، اگر فرزند مان را در حال خوردن بستنی ببینیم با یک ضربه “آبدولاچگی” بستنی را از دستانش شوت کرده و با مهربانی میگویم” کره خر مگه صد بار نگفتم لبنیات نخور روغن پالم داره؟!”

اما همین که موجش خوابید شاید هم بهتر است…شاید هم بهتر است و کوفت! خب معلوم است که بهتر است بگویم موجش را که خواباندند! کلا فراموش میکنیم که روغن پالم چه بود و چه ضرر های داشت و اگر خالص را هم بسته بندی کنند و بفروشند، میخریم تا صبحانه روغن پالم و مربا نوش جان کنیم!

یا همین که مشنویم کارخانه سوسیس و کالباس محل برو بیای خانواده ی گربه های مفقودی شده است که با چشمانی اشک بار به دنبال فرزندان دل بند شان میگردند! و شوهر خاله ی داماد همسایه مان که خودش در کارخانه سوسیس و کالباس کار میکند این خبرها را تایید میکند، از غذا خوردن در رستوران سویسی و خوردن نان سبوس دار و سس کچاب و کلا هر خوراکی که دو عدد “سین سه دندانه” داشته باشد هم عُق مان میگیرد. اما با افتادن آب ها از اسیاب اگر در حین گاز زدن سوسیس صدای ناله ی جانگداز گربه مرحوم را هم بشنویم که مظلومانه می گوید “میوو” شیطان را لعنت کرده و ضمن بر زبان جاری کردن عبارت با مسمای ” پیشته” میگوییم “نه بابا اینا همش شایعه است وزارت بهداشت حواسش از پلیس فتا هم جمع تره!”

بله ما آدم های “موج سواری دهِ” خوبی هستیم و خوب موج هایی را که رسانه ها میسازند سواری میدهیم و به سر منزل مقصود میرسانیم، اختلاس سه هزار میلیاردی را یادتان هست، همان که مانند “ماتَرَک” “موصی” مان تقسیمش میکردیم بر هفتاد میلیون نفر تا ببینیم اگر نمیدزدیدنش چقدرش به ما میرسید، یا حساب کتاب میکردیم با دنگ خود مان و اعضای خانواده مان میشد چه چیز هایی خرید و خلاصه برای مدتی مبنای تمام حساب و کتاب های مان شده بود اختلاس سه هزار میلیاردی آخرش هم هیچی به هیچی یک قران هم از آن سه هزار میلیارد به ما نرسید، اما خیلی ها در این بین به چیز هایی که میخواستند رسیدند! ولی نمیدانم چرا این روزها سکوت کرده اند و ماشین حساب های شان را در نمیاورند تا اختلاس هشت هزار ملیاردی را سر شکن کنند بین مردم و در رسانه های شان تیتر های ریاضی طوربزنند، کسی نگران نیست که این هشت هزار ملیارد چند مدرسه می شود در مناطق محروم؟! چند دست جهیزیه میشود؟ چند شغل میشود؟ چرا موجش راه نمی اندازند؟ چرا صدای “میوی” این اختلاس را با “پیشته ی رسانه ای” بایکوت میکنند؟!