راه راه:

یک مسئول: علیرغم تمام سختی‌ها مصمم به کنترل تورم و دستیابی به پایداری بازارها و تامین ارز برای ملزومات مردم به عنوان اولویت‌های اصلی هستیم.

سختی ها

شاید با خودتان بپرسید، سختی کشیدن مسئولان شامل چه مواردی می‌شود که در ادامه به آن می‌پردازیم:

۱- مقروض شدن: بعضی از آن‌ها با افزایش قیمت مسکن جهت خرید خانه مجبور شدند ۵۰۰ میلیون تومان از دوستانشان قرض بگیرند(دوستیه دیگه!).

 ۲- کاهش درآمد: کسب‌وکار آن‌ها بخاطر کرونا آسیب دیده چون دیگر پاداش ماموریت‌ها به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد.

۳- استهلاک وسایل: با دیدن مشکلات مردم، کت آن‌ها بخاطر پایین آوردن سر و گذاشتن دست بر پیشانی و ابراز تاسف چروک برداشته است.

۴- کاهش سلامتی: بعلت حذف میوه‌ از روی میز جلسات، دچار کمبود ویتامین شده‌اند.

مصمم

کلا مصمم بودن در مسئولان برای مردم درد زیادی دارد. مثلا همین قضیه گشایش اقتصادی را توجه کنید. از زمانی که صحبت آن شده، شکم کلاغ‌ و گنجشگ‌ها روان‌تر، بی‌اعتنایی گربه‌ها بیشتر، قیمت دلار صعودی‌تر، قیمت طلا فضایی‌تر، قیمت خانه انفجاری‌تر، بازار بورس قرمزتر و تمام اجناس دست نیافتنی‌تر شدند. به نظر بنده مشکل از خود کلمه هست که نحسی دارد و باید تغییر کند. فرض بفرمایید مسئولان بجای مصمم بگویند «شل‌تر هستیم». یا عرضم به حضورتان بگویند «همینی که هست، هستیم!» آنوقت خودمان می‌فهمیم چگونه سنگر بگیریم.

کنترل تورم

اسم تورم که می‌آید آدمیزاد یاد کِرِه می‌افتد. مردم یادتان هست کِرِه نبود؟ ولی الان هست ولی باید بین عمل قلب‌باز و خرید کِرِه یکی را انتخاب کنید. از طرفی چرا اینقدر ناشکر هستید، آیا نمی‌بینید بین ۱۰ کشور اول هستیم، حالا چه فرقی می‌کند المپیک باشد یا در نرخ تورم.

پایداری بازارها

شاید شما تعجب کنید که چرا اینقدر پایداری بازارها نداریم! چون مسئولان همیشه برنج را کیسه‌ای ۲۰ هزارتومان می‌دانند. چرا؟ چون ایشان اصلا بازار را نمی‌بینند و مشغول رفع مشکلات بازار هستند.

تامین ارز

تعمیم عرض، تعیین ارز، تحمیق ارز، تهدید ارز، تشکیل عرض، تمهید حظ، تامین عرض، تشکیل صف و… . اول باید بفهمیم منظور مسئولان کدام یک از این گزینه‌ها است.

اولویت‌های اصلی

اولویت‌های اصلی چیز خوبی است، فقط مسئولان یک چیز کوچک را فراموش کرده‌اند که اولویت اصلی مردم یا خودشان!

همین نکته ریز باعث تفاوت‌های فروانی می‌شود. مثلا اگر به بنده بگویند اولویت اصلی شما چیست؟ می‌گویم نان سفید، آب تمیز، مسکن مسقف. ولی خواسته‌های مسئولان اندکی متفاوت است، چطور؟

خب من چندتا از موارد وارداتی با ارز ۴۲۰۰ تومانی را خدمتتان عرض می‌کنم: کیسه ادرار و سیفون توالت، ابزار بازی بولینگ، سنگ پا(موارد مصرف بسیار زیادی در مسئولان دارد)، سنجاق قفلی، عینک آفتابی و… . یعنی اگر این پول‌ها را یک بچه‌ روی زمین پیدا کرده بود بهتر استفاده می‌کرد.

پس لطفا سریع جبهه نگیرید و اول منظور را متوجه شوید و بعد فحش دهید!