راه راه: در یک نشست مجازی که توسط یک انجمن دانشگاهی در اسکای روم تشکیل شد:

– سلام هم دانشگاهی های عزیزم! امروز در اسکای روم جمع شدیم تا نشست مجازی با عنوان «ووچیچ در پیچ، هیچ یا همه چیز» مسئله مذاکره و منافع ملی رو مورد بررسی قرار بدیم. با توجه به موضوع، در خدمت استاد عزیز، جناب دکتر طالب اصلاحیان، عضو هیئت علمی دانشگاه کاملا آزاد هفت دولت واحد غرب هستیم. جناب دکتر بفرمایید.

 – درود دانشجویان عزیز.در خدمتم.

 – ممنون استاد. میریم سراغ بحثمون. نظر شما درباره ی عملکرد ووچیچ، رئیس جمهور صرب درمقابل ترامپ چی هست؟ بنظرتون اینطور کز کرده تو صندلی، برای مذاکره کار درستی هست؟

– قطعا نه! اینطور نشستن به دیسک کمر فشار میاره! برای ستون فقرت هم خیلی مضره.

 – به جز ضرری که برای کمر رئیس جمهور داشته، ضرر دیگه ای نداره؟

 – نه. چه ضرری؟! تازه کلی هم برای منافع ملی کشورش نفع داره!

 – چطوری؟

 – دانشجوهای گلم، عزیزان من. همیشه رفتار توام با احترام و تواضع و به دور از خشونت و تندی جواب میده. این رئیس جمهور صرب نیز ادب رو رعایت کرده و جلوی بزرگ تر پاشو دراز نکرده!

 – بزرگتر از چه نظر؟

 – از همه نظر؛ وزن، قد، سن، مساحت کشور، تسلیحات نظامی. اصلا می دونید که امریکا بمب اتم داره؟ می تونه با مادر بمب هاش پدر هر کسی رو دربیاره؟

 – دکتر! پس الزامات دیپلماتیک چی میشه؟ آیا نباید شرایط برابری برای طرفین مذاکره وجود داشته باشه؟

 – عزیزان من! وقتی طرف مذاکره کسی باشه که همه چی دستشه! حتی آب خوردنمون خب مسئله کمی فرق میکنه؛ عزیزانم، خوب دقت کنید. آهای دانشجویی که هی ایز تایپینگی! اره، با توام! بسه دیگه صد تا مرگ بر امریکا به زبانهای مختلف نوشتی! میدم دیس کانکتت کننا.

 – استاد، مواظب قلب تون باشید. رگ گردنتون زده بیرون.

 – ببخشید پسرم. بعضی از این منجمدالفکرهای خشن! بدجوری منو بهم می ریزن. بله داشتم می گفتم؛ ما در یک دهکده ی جهانی زندگی می کنیم که کدخدایی داره؛ راحتی ما در خونه مون، به دست کدخداست.

 – نظر شما اینکه کدخدا هرکاری بخواد بکنه، ما نباید چیزی بگیم؟

 – قطعا همینطوره. البته رفتارهای امریکا کاملا منطقیه.

 – استاد میشه بیشتر درباره ی منطق امریکا صحبت کنید؟

 – نه! دیگه این رو همه میفهمن.

 – اهم… بله…

 – بله. نکته ی دیگه ای که باید اضافه … ای بابا! آهای «مبارزه تا شهادت»، خودت دیس کانکت شو! وگرنه میدم بندازنت بیرون. وسط زر زرای من هی کامنت مرگ بر کدخدا،نه سازش نه تسلیم … .

 – جناب دکتر! از شما بعیده. به خودتون مسلط باشید.

 – عذرخواهی می کنم عزیزان من! همین افراد هستند که سالهاست ما رو عقب بردند. همیشه تاریخ هم بودند. مرحوم عموی بزرگوار بنده، حسن تقی زاده، که مجسمه مذاکره در صفا و صمیمیت و تواضع بود، نور به قبرش … این یارو رو بندازید بیرون! آتیش به گور خو… .

 –  استاد! اصلا من میگم امکان کامنت گذاری رو ببندن.

 – بله! مرد فقیدی بود که به زبان دنیای اونروزش مسلط بود. چقدر برای حفظ منافع ملتش تلاش کرد. یه نمونه ش نامه به مجلس اون موقع بود. نامه زد و از روسیه، کدخدای اونموقع، حمایت کرد؛ یا یک نمونه دیگه از کنش سیاستمدارانه ش، امتیاز نامه دارسی بود. فرزندانم، گاهی باید برای منافع مردمت، خوار و ذلیل بشی، بدبخت بشی، خاک بر … .

 – استاد! ببخشید، آیا این ذلیل شدن یک فرد هست یا یک ملت؟

 -دختران و پسران عزیزم! اینقدر تحت تاثیر روزنامه های کهکشان و… نباشید. همین ها هستند که باعث حذف ما از تعاملات بین المللی شدند. همین ها بودند که سبب تحریم های ما شدند، همین ها سایه جنگ رو … .

 – استاد ببخشید میشه کمی آروم تر صحبت کنید. صداتون خش دار شد!

 – بله! اینها قهرمانان دیپلماسی کشورشون هستند باید ازشون با صدای بلند حمایت کنیم.

 – ممنون جناب دکتر. استفاده کردیم. واقعا جا داره انجمن ما هم به طور نمادین، حلقه ی گلی رو به رئیس جمهور صرب هدیه بده.

 – بله حتما. پیشنهاد میکنم به خاطر این عقلانیت سیاسی یه مدال قهرمانی هم بذارید تنگش.