۱. تاثیرگذار باشید. تاثیر باشد، حالا بودن یا نبودنش در جهت صلح خیلی هم مهم نیست.
ببینید مثلاً شما اگر یک آدمی را بُکُشید، جمعیت کره زمین کم می‌شود در نتیجه از تاثیرات منفی انسان بر روی محیط زیست کاسته شده و منابع کره زمین هم حفظ می‌شود. بدین ترتیب شما شایستگی دریافت جایزه صلح را پیدا می‌کنید.

۲. زندان‌ بروید.
البته لوکیشن زندان هم مهم است. بودن در زندان‌های اسرائیل نه تنها نقطه قوت نیست، بلکه امتیاز منفی هم دارد.
سعی کنید حتی برای یک ربع هم که شده در بازداشتگاه‌های ایران نفس بکشید. مثلاً بزنید آینه بغل ماشینی را بشکنید یا با اسی‌پلنگ ببندید و چند خفت‌گیری تمیز با هم انجام دهید. بعد یک شب سر پروژه، خودتان را لو بدهید تا بیایند دستبند زده و شما را قپونی ببرند.

۳. در زندان -نه هر زندانی! رجوع شود به مورد شماره ۲- شکنجه شوید. ترجیحاً کشیدن ناخن یا قطع عضو.
فقط حواستان باشد برای کاشت ناخن رنگ نود استفاده کنید که موقع عکس گرفتن خیلی معلوم نباشد.
(چاقی هم در صورتی که شما را در زندان مجبور کردند غذا بخورید می‌تواند مصداق بارز شکنجه باشد.)

۴. در جهان اگر پول داشته باشید باز هم حرف آخر را افکار عمومی می‌زند و به شما می‌گوید چشم.
پس پول، به مقدار کافی داشته باشید نه به مقدار لازم.
شما پول داشته باشید، اصلاً خود جناب نوبل می‌آید دستتان را ماچ می‌کند، دادن جایزه‌اش که دیگر چیزی نیست.

۵. صهیونیست باشید یا از آنها حمایت کنید یا با آنها سازش کنید.
این شیوه کاملاً تضمینی است. قبلاً امتحانش را پس داده است و از نمونه‌های موفق آن می‌توان به انور سادات و یاسر عرفات اشاره کرد.
حتی اگر یک شاهزاده بدون سلطنت هم هستید می‌توانید امید داشته باشید با حمایت از اسرائیل به شما هم کمی جایزه بدهند.

۶. می‌توانید واقعنکی فعال حقوق بشر باشید.
فقط لازم است سر به زیر بوده، آهسته بروید و بیایید تا گربه شاختان نزند. هر وقت هم گفتند باید حقوق بشرتان را غلاف کنید.