نگاهی به اندیشه‌ های «کمال شریف» کاریکاتوریست یمنی
کاریکاتوریست یمنی، نمادی از پرچم هدایت‌گر اهل یمن در آخرالزمان…

کمال شریف، کاریکاتوریست یمنی که در چهارده‌ماه گذشته نزدیک ۵٠٠ کاریکاتور تولید کرده است. این هنرمند ۴٧ساله بعد از طوفان الأقصی دچار تحولی در زندگی هنری خود شده و خود را در میانه‌ی میدان نبردی بین جبهه‌ی مقاومت و استکبارِ جهانی می‌بیند. پس با قلم نوری خود شروع به مبارزه با اسرائیل و متحدان عربش می‌کند.

دشمنی شریف با حکام سعودی، قصه‌ی امروز و دیروز نیست. یمن طعم استعمار را به خوبی چشیده. او اهالی غزه و لبنان را خانواده‌ی خود می‌داند و حس می‌کند خانواده‌اش مورد حمله قرار گرفته‌اند. ضمن این که کمال شریف زندگی در یمن بعد از آزادی از یوغ غرب‌پرستان را چشیده. پس می‌خواهد این آزادی نصیب برادران و خواهران مظلوم فلسطینی‌اش هم بشود.

صراحت لهجه‌ی کمال شریف در مواجهه با آل سعود و اسلام آمریکایی و سکولار مثال‌زدنی است و به خوبی مرز بین حق و باطل را در این عرصه مشخص می‌کند. او با آثارش دست‌های یهودی که پشت القاب خادم حرمین شریفین پنهان شده است را نمایان می‌کند. قبله‌ی آمال این غرب‌پرستان را آشکار می‌کند و حماقت آن‌ها را با کنایه‌های خودش هجو می‌کند.

او در بین کارکترهای کاریکاتوری خودش یک شخصیت به نام «اعور» خلق کرده که نماد این افراد است. کسانی که مانند کف پا نابینا هستند و همواره پامال می‌شوند. با این وجود دست از راه غلط خود برنداشته و با ژستی حق‌به‌جانب افکار متناقض خود را بیان می‌کنند.

وی با تمام وجود مقابل پروپاگاندای رسانه‌ای غرب ایستاده و تمام قد از رهبران مقاومت حمایت می‌کند. ارادت ویژه‌ای به امام خامنه‌ای دارد، عاشق سیدحسن نصرالله است و همواره طرفداری خودش را از سید عبدالملک الحوثی فریاد زده است.

کمال شریف جهان پیرامون را با دیدگاه نصرت الهی می‌بیند و این دیدگاه به او این امکان را داده تا از دل تلخ‌ترین لحظات و سخت‌ترین ماجرا‌ها هم بتواند وعده‌ی پیروزی و نصرت را بیرون بکشد. چه لحضه‌ی عبور پهباد حزب‌الله از کنار هلی‌کوپتر صهیونیست و چه لحظه‌ی کشیدن دست جانباز حزب‌الله که انگشتانش را در راه مقاومت فدا کرده است.

طنز و کاربرد آن را به خوبی شناخته و نمی‌گذارد حتی لحظه‌ای ضعف و سستی جبهه‌ی مقاومت در آثار او نمایان شود. بلکه با تمام قوا می‌کوشد تا حماسه‌ی مجاهدان راه حق را برای جهانیان به نمایش بگذارد. در این راه هم از کارکرد طنز غافل نیست و علناً صهیونیست جهانی و نوکرانش را هجو می‌کند.

دشمن را هم به خوبی می‌شناسد و در محتوای آثارش تمسخر چهره‌ یا نواقص ظاهری افراد موجود نیست. کاری که کسانی می‌کنند که حرفی برای گفتن ندارند. برای مثال چهره‌ی نتانیاهو رو زشت و با بینی بزرگ به تصویر نمی‌کشد. بلکه نقطه‌ی کانونی کاریکاتور‌هایش را انتقادات واقعی به این افراد قرار می‌دهد. مثل نفاق بین اهل باطل و زبونی و ناتوانی‌ ایشان از شکست جبهه‌ی حق و تمسخر تصمیمات احمقانه‌ی آن‌ها در مواجهه با مجاهدین.

کمال شریف با ایرانی‌ها رابطه‌ی خوبی دارد و آن‌ها را در جنگی مقابل شیاطین می‌بیند. به واسطه‌ی همین ارادت با ایران و جمهوری اسلامی، علاوه بر شبکه‌های اجتماعی دیگر، در «ویراستی» هم فعال است. اولین خارجی‌ای است که تیک آبی ویراستی را دریافت کرده. هرازگاهی سری به آن می‌زند و با هم‌فکران ایرانی‌اش گفت و گویی می‌کند.

ثبت ديدگاه