– چی می‌خونی؟
+ عه! چه جالب! خبر داشتی ایران جزو ۱۰ کشور پیشرو در استفاده از رادیوداروهاست؟
– آره، واقعا جالبه! ینی فقط تو ایران ممکنه از رادیودرمانی برای درمان بیماری‌ها استفاده کنن.
+ رادیودرمانی چیه؟
– معلومه دیگه. چون تحریمیم و دارو نداریم، رادیو رو روشن می‌کنن، آهنگ شاد پخش کنه، آدم مریضی یادش بره.
+ بابا، چی میگی؟! رادیودارو یکی از راه‌های تشخیص و درمان بیماری‌هاست که از طریق انرژی هسته‌ای تولید میشه.
– بازم انرژی هسته‌ای. اینا این حرفا رو در میارن که بگن انرژی هسته‌ای خیلی گوگولی مگولیه! به خاطر این انرژی هسته‌ای همش تحریمیم دیگه.
+ خب الان که این تولید مهم رو داریم، چرا باید انرژی هسته‌ای‌مون رو بدیم و از چنین چیز مهمی بگذریم؟ تازه به ۱۵ کشور هم صادرش می‌کنیم.
– دیدی؟ بیا! اصلا اونقدر صادرش می‌کنیم به عراق و این جور کشورها، که از اون پلاسیده‌های ته جعبه برای خودمون می‌مونه!
تازه باید کلی پول بسلفیم.
+ عه، اینو ببین! نوشته قیمت هر دوز این دارو برای صادرات ۱۵ هزار دلار است اما در کشور ایران به صورت رایگان به بیماران داده ‏می‌شود.
– اصلا این چه روزنامه‌ایه داری می‌خونی؟ عقلت رو می‌دی دست این جمهوری اسلامی‌چی‌ها؟
+ آره راست می‌گی! به یارو گفتن آب رو دمر نخور، عقلت کم می‌شه. پرسید عقل چیه؟ گفتن هیچی. بخور بخور!