راه راه: سهیلا جلودارزاده (نماینده ۶۱ ساله مجلس) فرموده‌اند: «گفتمان نسل جوان با گفتمان موجود در کشور زاویه دارد!» در راستای تحلیل این فرمایش ارزشمند، توجه شما را به یک نمونه دعوای گفتمانی زاویه‌دار در کشور جلب می کنیم:

[صبح- دم در مجتمع]
(جوان در حال خروج از منزل است که یک نماینده ۶۰ ساله جلویش را می‌گیرد)
– کجا صبح به این زودی؟
– دارم میرم دانشگاه دیگه!
– هه هه هه … دانشگاه! تو گفتی منم باور کردم!
– دروغم چیه خب دارم میرم دانشگاه!
– خالی نبند بچه … مگه همینجور الکیه؟ فکر کردی نمی دونم گفتمانت با گفتمان کشور زاویه داره؟
– زاویه داره؟ از کجا می‌دونی؟
– داره دیگه … به ریخت و قیافه‌ات میاد طرفدار گفتمان نظام باشی؟
– مگه چیز بدیه؟
– زهرمار! … چرا به نظام توهین می‌کنی؟ گفتمان کشور خیلی هم خوبه … ببین می‌تونی امسال رد صلاحیت‌مون کنی!؟ دیگه از این حرفا نزنی‌ها!
– بابا خودمو میگم! مگه گفتمان ما جوان‌ها بده؟ یعنی میگی بریم دنبال یللی تللی؟
– زبونتو گاز بگیر ذلیل‌مرده … این چه طرز حرف زدن در مورد نسل جوانه؟ دیدم دیشب اومدی لباسات بوی اصولگرایی می‌داد!
– ننه جان شما انگار حالت خوش نیست.
– درست صحبت کن … ننه جان کیه؟ عجب آدم زاویه‌دار بی‌چشم‌ورویی هم هستی!
– عه خب شما ۶۰ سالتونه! شب شد بذار برم …
– نخیرم … ۶۰ سال کجا بود … من فقط ۲۴ سال و ۴۳۲ ماه دارم!
– باشه … حالا شما با این سن که گفتید اصلا از وضع من خبر دارید؟
– معلومه که خبر دارم … مطالباتت رفع فیلتر تلگرامه و ورود به ورزشگاه‌ها
– والا من بیست ساله دارم میرم ورزشگاه!
– چی؟ چرا پرت و پلا میگی؟ تو دولت قبل که خودمون نذاشتیم برید ورزشگاه!
– ننه جان باز شما عینکت رو نزدی؟ من پسرم بابا!
– ای درد بگیری … منو باش دیدم روسری نزدی چقد حال کردم از زاویه‌ات!
– خیلی خب حالا میشه من برم؟ کلاسم دیر شد.
– کجا بری؟ پس این زاویه که با کشور داری چی میشه؟
– حالا یه کوچولو زاویه هم باشه خودمون یه کاریش می‌کنیم. الان دیرم میشه استاد خودمو به زاویه حاده تبدیل می‌کنه!
– نشد دیگه اگه زاویه داری یکی باید باشه این زاویه رو پر کنه دیگه!
– یعنی چکار کنم؟
– بیا این لیست رو بگیر سر راه که میای رای بده بهشون. تضمینی زاویه‌ات رو پر می‌کنن.
– انتخابات که ۵‌ماه دیگه‌اس!
– من این حرفا سرم نمیشه. ببینم … نکنه باز رفتی از این اصولگرایی سر کوچه لیست گرفتی؟ صد بار بهت نگفتم اینا استاندارد نیستن! نگا چماق هم گرفته دستش واسم!
– چماق چیه؟ این چتره!
– خودت چرت و پرت میگی!
– چرت نه چتر! سمعکت رو هم که نذاشتی!
– نخیرم گذاشتم. ولی تو هی زاویه میگیری صدات نمی‌رسه! به این رفیقتم که دوساعته اینجا وایساده بگو وقتی باهاتون گفتمان می‌کنم به من نگاه کنه بی ادب!
– بابا من اینورم چرا با تیر چراغ برق حرف می‌زنی؟!
– باز میگه ننه! باز میگه! خجالتم خوب چیزیه! منو باش دارم مشکل زاویه شماها رو حل می‌کنم! هی تو که دو ساعته اینجا وایسادی! خجالت نمی‌کشی با این لنگات؟ جوون‌ها با شماها می‌گردن اینجور زاویه‌دار میشن! عوض این کارا تو هم این لیستو بگیر با هم برید رای بدید. فهمیدی چی میگم؟ نگاه عین چوب خشک وایساده منو نگاه می‌کنه! عه … پس کو این بچه؟ الان اینجا بود‌ها! هی هی هی … دیدی بچه‌ام زاویه‌دار از دست رفت؟