راه راه: فوتبال از گذشته های خیلی دور مورد توجه انسانها بوده و هست، از همان دوران انسانها به اشیاء گرد علاقه بسیاری نشان می دادند.
بطور مثال از میوه های گرد مثل نارگیل برای خوردن استفاده می کردند. دور میز گرد می نشستند و در بشقاب های گرد غذا می خوردند، حتی گرد میخوابیدند. البته این ربط زیادی به گذشته ندارد و الان هم همین‌طور است.
در یکی از روزهای تاریخ پسربچه ای به نام “«گرد بال» که از خوردن نارگیل خسته شده بود و از خانه قهر کرده و سر به جنگل گذاشته بود، همانطور که سر به جنگل گذاشته بود، از شدت ناراحتی زیر یک نارگیل زد و نارگیل به هوا بلند شد و طبیعتا کمی آن طرف تر فرود آمد و اینگونه بازی «شوتنار» یا همان «شوتنارگیل» شکل گرفت.
با توجه به فراوانی نارگیل در آن زمان، این بازی مهیج ترویج فراوانی یافت تا اینکه تاریخ کم کم به خودی خود پیش رفت و جای نارگیل را به یک شی پلاستیکی گردی داد که مردم آن را به نام اولین شوت کننده تاریخ «بال» نامیدند و کم کم بازی شوتنار به «شوتبال» تبدیل شد. در طول تاریخ آنهایی که به این بازی علاقه داشتند، نشستند و عقل هایشان را روی هم ریختند و گفتند وقتی در این بازی از پا استفاده می کنیم چرا به آن فوتبال نگوییم؟ و اینگونه بود که فوتبال شکل گرفت.
پس از آن مردم خواب و خوراکشان شد فوتبال، هر روز پس از کار روزانه و ایجاد روحیه نشاط و سرگرمی، ساعتها به دنبال همین توپ می دویدند.
سال ها گذشت و حوصله مردم از این دویدن ها سر رفت. برای همین کم کم ایده ای میان بعضی از آنها درباره مسابقه شکل گرفت. تصمیم گرفتند در میدان شهر جمع شده و مسابقه فوتبال راه بیندازند و یک‌جوری از آن پول دربیاورند. رفته رفته همین مسابقات محلی به مسابقات تیمی تبدیل شد که در شهر بصورت ماهانه برگزار میشد و از آنجائیکه همین مردم فهمیده بودند دنیا بدون فوتبال چیزی کم دارد تصمیم گرفتند فوتبال را گسترش دهند.
در شهرهای مختلف آنهایی که می شد حدس زد استعداد فوتبالیست شدن را دارند، جذب کردند و مسابقات جهانی راه انداختند. در اولین بازی جهانی، معلوم نبود چرا هر چه تبلیغ کردند و پف فیل و پاستیل پخش کردند کسی بابت تماشا نیامد.
اما بالاخره در مسابقه بعدی عده ای شیپور زنان و فریاد کنان به سمت زمین فوتبال راه افتادند و اولین مسابقه فوتبال جهانی را راه انداختند و خیال‌شان راحت شد.