در آمریکا همه چیز روی حساب و کتاب است؛ چه خوب و چه بد. یعنی جنایت هایشان هم همینطور یلخی و الابختکی نیست. یک چیز مقدمه دار و موخره دار است و در طول سالیان سال توسط کلی آدم پای کار مراحلش اجرا شده تا شده اینی که الان می بینید. در ادامه به چند تا از این آدمهای پای کار که شخص شخیص پرزیدنت های ایالات متحده باشند پرداخته ایم:

پسر کو ندارد نشان از پدر
آقایان هربرت واکر بوش و جرج دابلیو بوش، پدر و پسر نمونه آمریکایی.
آرزوی هر پدر و پسری در دنیا است که مانند این دو باشند. یکی چهل و یکمین و دیگری چهل و سومین رئیس جمهور آمریکا. برعکس پسر نوح، آقای جرج حواسش بود و دقیقاً و با کمی اختلاف پا جای پای پدر می گذاشت.

آقای پدر در ناوگان هوایی نیروی دریایی و جرج پسر در نیروی هوایی به کشورشان خدمت کردند. گویی قانون نانوشته ای بین این دو وجود داشت که هر کسی دنیا را بیشتر به آشوب بکشاند، سهم بیشتری از شام در منزل دارد، ولی آقای پدر بازی را از پیش باخته بود.

ایشان با تمام تلاش هایشان فقط توانستند یک هواپیمای مسافربری ایرانی با ۲۹۰ نفر کودک و مرد و زن را که قطعاً همه آنها تروریست بودند در خلیج فارس غرق کند. پروازی که هیچ بازمانده ای نداشت. البته داستان سازی های گروگانگیری در لبنان و آزادسازی کویت از اشغال عراق برای ایجاد پایگاه نظامی در آنجا هم بود ولی چیز دندان گیری نبود.

آقای پدر تنها توانست اندک زمان کوتاهی خاورمیانه را به آشوب بکشاند، ولی بشنوید از پسر عزیز دل پدر؛ ایشان توانستند با یک حمله تروریستی ساختگی در ۱۱ سپتامبر، که ۳هزار نفر کشته و ۶هزار نفر زخمی برجای گذاشت، آشی بپزد که در هیچ آشپزخانه ای گیر نیاید.

این حمله بهانه لشکرکشی های آمریکا به افغانستان، پاکستان، عراق و قریب به دو دهه انسان و کودک کشی در این کشورها با بهانه مبارزه با تروریست شد. از منزل بوش خبر رسیده است که آقای پدر به دلیل نخوردن شام در این سالها دچار سوءهاضمه شدهاند.

مرد چاق، پسر کوچک، خوشه ای و رفقا!
جناب آقای فرانکلین دلانو روزولت، سی و دومین پرزیدنت کشور حامی صلح و صفا بود. ایشان تخصص خود را در رشته حقوق بدست آوردند و وکالت خود را گرفتند. توانستند با تلاش فراوان و نذر و نیاز بر بیماری فلج اطفال خود غلبه کرده و راه بروند.

اگر قرار باشد جشنواره ای برای ویرانی در آمریکا برگزار شود و در آن هر ساله به یک نفر جایزه ای اهدا شود، باید اسم آن جایزه را روزولت گذاشت!

آغاز جنگ جهانی دوم فقط گوشه کوچکی از خدمات ایشان بود. کشتن اسراء آلمانی و ایتالیایی، ریختن ۳۹۰۰ تن بمب در کمتر از ۱۵ ساعت در شهر درسن آلمان، رها کردن پسر کوچک و مرد چاق بر روی سر مردم ژاپن، که هنوز آثار اورانیوم و مواد هسته ای بر روی ژنتیک و کودکانی که به دنیا می آیند مانده است، و قطع حیات ۱۳۴۰۰۰ هزار آلمانی از افتخارات جناب روزولت است. وی با این همه خدمت به جامعه بشری متأسفانه عمر طولانی نداشت و در سن ۶۳ سالگی دیده از جهان فرو بست.

جنگی رایگان به سود ریگان
شاید کمتر کسی اطلاع داشته باشد که سوپراستار بی چون و چرای آن زمان هالیوود، یک پای تمام مثلثهای عشقی، چهلمین پرزیدنت کشور بشردوست آمریکا است.

بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه و بازی در چند فیلم، در یک شبکه رادیویی مشغول به کار و گزارشگر بازی بیسبال شده است. اکثر پدر و مادرهای ما وقتی اسم ایشان را می شنوند خونشان به جوش می آید. با قل قلکهای آمریکا، صدام یزید کافر حمله خود را با سلاحهای غربی به ایران آغاز کرد.

این جنگ بر خلاف ایران، هزینه چندان زیادی برای طرف مقابل ایجاد نکرد. در این جنگ بالغ بر ۲۰۰۰۰۰ نفر از مردم کشورمان شهید و ۵۰۰۰۰۰ نفر مجروح و جانباز شدند. در اواخر جنگ، پرزیدنت که ایران را پیروز جنگ می دید، تصمیم به فروش اسلحه به ایران از راه مختلف داشتند که باعث ایجاد رسوایی ورژن ۰٫۰۱۳ شد.

ریچارد بزدل
پرزیدنت نیکسون یا همان یار گرمابه و گلستان آق محمدرضا. ایشان پس از سی و شش انسان متشخص و بی شیله و پیله به مقام ریاست جمهور آمریکا رسید.

وی به وکالت مشغول بود و با عریضه نویسی برای ملت گذران زندگی می کرد. باید خاطر نشان کرد در اولین سفر ایشان به ایران یا همان کُنام شیران، خون بی ارزش سه دانشجوی ایرانی در اعتراض به سفر وی به زمین ریخت! این اعتراضات در پی حضور بشردوستانه آمریکا در ویتنام شکل گرفته بود.

جناب ریچارد و رفقا ۱۰۰ هزار کودک ویتنامی را به قتل رساندند و آثار مواد شیمیایی که در آنجا استفاده کردند هنوز که هنوز است باقی است. این تمام محبتشان به مردم ظالم ویتنام نبود. حدود یک میلیون و ۳۴ هزار هکتار از جنگلهای این کشور نابود شد و بیشتر از ۵۰ هزار نفر در این مدت کشته شدند و این حرکات فقط و فقط برای حفظ حقوق بشر در ویتنام بود.

ریچارد جان با این همه خدمات شایان عمر با برکتی از پروردگار گرفت و در سن ۸۱ سالگی دارفانی را که اصلاً به آن وابسته نبود وداع گفت.

بیل، کدبانویی بی رقیب
زوج قدرت طلب آمریکایی خانم و آقای کلینتون از همان ابتدا زندگی خود را بر پایه صدق و صفا و عشق آغاز کردند. اینکه از قدیم گفته اند «پشت سر هر مرد موفق، یک زن موفق نیز هست» اینجا خود را نشان می دهد. این زوج خوشبخت در دهه دوم زندگی خود بودند که آقای منزل، پرزیدنت چهل و دوم کشور بدون طلاق آمریکا شد. این دو از همان اول باهم قرار گذاشتند که اول مرد منزل بر کشور ریاست کند و چند سال بعد خانم خانه.

آقای با محبت منزل دستاوردهای زیادی را برای کشورش به ارمغان آورد. از جمله آنها جنگ کوزوو را می توان نام برد. جناب پرزیدنت آخرین نسل کشی انسانها را در اروپا به نام خود ثبت کرد و از این حیث رکورددار است.

قتل عام بیش از ۱۰۰هزار کودک و مرد و زن مسلمان غیر نظامی در کشور بوسنی، آن هم به دلیل قدرت بخشیدن بیشتر به حامیان خود و نژادپرستان صربستان از خدمات شایان ایشان است. انسانهایی که فقط به دلیل مسلمان بودن از دَم تیغ گذشتند. آقای خانواده دوست که الان ۷۰ سال دارد باقیمانده عمر خود را در کلاسهای آشپزی و بچه داری می گذراند تا همسر دلبندش دومینوی تازه ای را رقم بزند.