راه راه:

ای جو بایدن که مهیا شده از بهر تو کابینه ی دولت، و شدی صاحب کرسی ریاست، همه تبریک بگفتند برایت، بخصوص اینکه در ایران کمی از مردممان نیز بکردند صدایت، که تو آخر بدهی بر همه حاجت،
همه وقت و همه ساعت، سر ساعت، همه گفتند که الغوث لنا، وا جوی البایدننا، رفع نما این کرونا را و گرانی و رکود همگان را.

به هر حال، بگویم به تو تبریک الا ای جوی جانی.
که ملت بخیالند که پایان بدهی تو به مشاکل و گرانی.
ولی نفع تو کمتر بُود از دستشویی همه گانی
و تسلیت عظمی به ایوانکا و ملانی
آمریکا همه درهم و برهم شده ما هم هیجانی
اما همه دانیم که فرقی نکند بین فلانی و فلانی
گر مانع و مشکل همه داریم، باید که بدانیم که حلش، -خودمونیم دیگه-، خب خودمانیم، ما لنگ موانع که نبایست بمانیم.
اگر بر سر راه آمده مانع، بکن سعی و بزن زور و بگو هع
اگر گوجه فرنگی، چو پلنگی بزند بر سرمان پنجه و چنگی، -عجب شعر جفنگی-، و اگر مرغ چو سیمرغ در افسانه بیابیم و اگر سوخته چون جوجه کبابیم و اگر روغنو در شهر نیابیم. همه قابل حل است. فقط همت و برنامه بخواهد که دگر مشکل ماها بشود حل. موانع بشود یک شبه منحل

اگر دشمن ما از در تهدید به تحریم فتادند و اگر هم درِ تحریم گشادند، دگر زور ندارند و فقط به خنسی زود فتادند.
الا ایها ملت، موانع همه با دست خود ما برود ساده و راحت، دوایش فقط این است که باشیم به جای جوی بایدن، جوی غیرت.
بایدن خر کی باشه که ما لنگ بمانیم، نماییم به او منت خواهش، برو باد بیاد ای جوی ماسکش، آی نفس کش.
و همینجا به همین دولت بایدن بگم این رو که اگر هرچه که داری بزنی، هر چه که میخوای بکنی، در بزنی، عر بزنی، بپری پرپر بزنی، جنبل و جادو بکنی، جنگلو جارو بکنی، نفت و بُخاری بخری، دستو بِخاری بخوری، واکسن هاری بزنی، واکس نهاری بزنی، هارتل و دمبل بزنی، تاول و دُنبل بزنی،
دیگه بهت باج نمیدیم. حتی نگات نمیکنیم. مشکل خود رو خودمون حل میکنیم.