این روز‌ها که عصر جدید می‌بینیم، با خودمان می‌گوییم دست ‌اندر‌کاران برنامه که تلفظش هم سخت است، در اتاق فکر‌شان به چی فکر می‌کردند یا ما را چی فرض می‌کردند که قطعا باید لبمان را گاز بگیریم و به چیزهای بد فکر نکنیم.
ما با همین فکر خراب سعی می‌کنیم تجسم کنیم در آن اتاق چه گذشته و آن را با شما به اشتراک می‌گذاریم:
شروع جلسه
احتمالا علیخانی شروع به صحبت می‌کند و با فرم خاصی که به دست‌هایش می‌دهد به یکی دو ساعت سخنرانی قناعت نمی‌کند. در این وضعیت افراد جلسه یا می‌زنند شبکه دیگر یا در دلشان می‌گویند: یا خدااااا رفت رو منبر. بعد یکی از اعضا که خودش زمانی خاک صحنه عصر جدید را جارو می‌کرده و الان جزو عوامل شده، پیشنهاد می‌دهد از زندگی هر کدام از فینالیست‌ها مستند بسازیم و تا شروع رقابت جدید چند قسمت را همین‌طوری پر کنیم. همه اعضا ضمن اینکه از پیشنهاد مطرح شده کف بالا آورده‌اند، پیشنهاد را هم می‌پذیرند.
ادامه جلسه
در ادامه، احتمالا مکالمه علیخانی و انیشتین گروه این طور بوده:
علیخانی: «خب انیشتین گروه! پیشنهادت رو توضیح بده عمو بشنوه.»
انیشتین گروه: «این کار چند تا مزیت داره و یکیش اینه که از تمام ظرفیت‌های برنامه استنفاده می‌کنیم و بقیه مزیت‌هاش هم تقریبا یه چیزی تو همین مایه‌هاست»
علیخانی: اگه منظورتو درست فهمیده باشم، یعنی این چند قسمت نهایی رو کش بدیم درسته؟
در این لحظه، انیشتین گروه احتمالا به کش تنبون فکر می‌کرده که خیلی هم کشیده شده بوده و وقتی ولش کرده‌اند صدای گلوله داده. بعد از تمام شدن تصورش هم هار هار خندیده و علیخانی هم منظورش را گرفته است.
در آخر، نکته‌ بی ربطی هست که نگوییم فکر می‌کنیم از انیشتین گروه کمتریم. والدینی که چاقو را روی گردن بچه‌ها گذاشته‌اید که باید بروی عصر جدید. احتمالا تا زمانی که بچه شما به مرحله کشف استعدادش برسد، علیخانی برنامه دیگری ساخته که بچه باید خودش را برای آن آماده کند و سرخوردگی‌اش بیشتر از پز دادنش است. مدیونید فکر کنید این وضعیت بخاطر منتی است که علیخانی سر شرکت کننده ها می‌گذارد و هی می‌پرسد: «بعد از عصر جدید رفتین ولایتتون چه اتفاقی براتون افتاد؟ خیلی استقبال شد ازتون؟ مثلا چقد؟….»
در اینجا یاد و نام خواننده ‌ای که گفت ما قبلش معروف بودیم را هم گرامی می‌داریم. بنده خدا خیلی مطلب رو نگرفته بود که راستشو گفت.