سلام

من اینجا هستم تا از تاریخ، بدون روتوش صحبت کنم. تاریخی که همه چیزش واگعیه و هیچ چیز کیکی نداره. یکی از روایت‌های تحریف شده روایت ۱۶ آذر هست. تاریخ حکومتی به شما می‌گوید که در این روز، سه دانشجو جلوی نیکسون قربانی شدند. هیچکس هم جرئت ندارد بهشان بگوید اگر این روایتی که می‌گویید راست باشد اشکالش کجاست؟! قربانی کردن جلوی مهمان از سنت‌های دیرینه ایرانیان و مسلمانان است. قطعاً این سه نفر هم اگر، قربانی شده باشند از اجر اخروی بهره‌مند خواهند شد. اگر به جای به گلوله بستن، شاهنشاه خودش آن‌ها را داخل تنور نانوایی می‌انداخت و عمرشان تلف می‌شد، خوب بود؟

اما واقعیت ماجرا چیست؟

هر حکومتی برای افزایش توانایی نظامی عامه مردم کشورش تدابیری می‌اندیشد تا مردم محتاج ارتش نباشند که بعد از ۲۱ روز به نفعشان وارد میدان شود. مثلاً در همین حکومت ما میدان تیر را داریم که برای دانش آموزان دبیرستانی اجباری است؛ اما چون شاهنشاه آریامهر با جنگ مخالف بود در مرحله اول سعی داشت با عروس کردن مناطق مختلف جلوی جنگ را بگیرد.

اگر کشوری به داشتن عروس قانع نمی‌شد و حمله می‌کرد تا داماد هم داشته باشد، شاهنشاه از استراتژی دقیق و هوشمندانه جاخالی دادن استفاده می‌کرد. در واقع او از میدان نبرد فرار نمی‌کرد، بلکه آن را ترک می‌کرد.

چند ماه بعد از انقلاب ۲۸ مرداد، نیکسون، معاون رئیس جمهور آمریکا، قرار بود به ایران بیاید تا از تغییرات آگاه شود. از آنجایی که حکومت وقت احتمال حمله به او توسط تندروها را می‌داد و می‌دانست آن‌ها آنقدر آماتورند که ممکن است تیرشان خطا برود و به دانشجوها برخورد کند، یک روز قبل از ورود نیکسون به جای مانور میدان تیر، مانور ترک میدان را در دانشگاه برای آن‌ها پیاده کرد؛ اما خب متاسفانه سه تن از دانشجویان که هنوز آشنایی کافی با طرح نداشتند در جاخالی دادن ضعیف ظاهر شدند و آسوده خوابیدند؛ البته چون شاهنشاه بیدار است جای نگرانی نیست.

اصلاً تا حالا به این فکر کردید که چرا فقط این ۳ نفر دعوت کوروش را لبیک گفتند و بقیه دانشجویان فقط زخمی شدند؟ خیلی فکر خوبی کردید! دلیلش کاملا واضح است، چون بقیه به خوبی توانستند جاخالی دهند و تیر به جاهای حساسشان نخورد. به این ترتیب آمادگی بالای خودشان برای جنگ احتمالی را هم نشان دادند. و البته مانور چون نکشتشون، قوی‌ترشون کرد.

یکی دیگر از عیب‌هایی که بهانه جوها می‌گیرند این است که چرا فردای کشته شدن این افراد، در همان محل به نیکسون دکترای افتخاری حقوق داده شد؟ با اندکی عقل سلیم می‌توانیم به این پی ببریم که نیکسون سرهنگ نیست، بلکه حقوقدان است برای همین نمی‌شد به او درجه افتخاری نظامی داد، وگرنه حتماً خود آریامهر هم تمایل بیشتری داشت که به او درجه نظامی بدهد تا خون آن سه نفر هم پایمال نشود و از فردا لازم نباشد معترضان احتمالی را به تاسی از پدرش در تنور بیندازد.