راهنمای استفاده صحیح از ماه رمضان در ایام نوروز
عید سنگین و رنگین
۸:۰۰ ق٫ظ ۲۴-۱۲-۱۴۰۲
۱- استرس نداشته باشید. چیز جدیدی نیست که؛ ما از این تداخلهای تقویمی دیدهایم. آن سال را یادتان نیست که ماه محرم و صفر در ماه رمضان افتاده بود؟ از پیادهروی اربعین با زبان روزه که سختتر نیست! ایح ایح ایح!
۲-برنامهریزی داشته باشید. فاصله افطار تا سحر را به زمانهای مساوی تقسیم کنید و با محاسبه زمان رفت و برگشت و فاکتور گرفتن از فامیلهای درجه سه و احتساب اصطکاک در ترافیک، عیددیدنی بروید. اگر زمانبندیهایتان دقیق باشد و میزبان هم پذیرایی درخور داشته باشد، امسال بهصرفهترین ماه رمضان را تجربه خواهید کرد. افطاری را کی خورده و سحری را کی دیده است؟!
۳- به اندازه بخورید. یادتان باشد، کم بخورید، همیشه بخورید. اگر خودتان را اولین خانه سیر کنید، دیگر برای آجیل و شیرینی خانه بعدی جایی ندارید. همچنین زیاد خوردن باعث میشود روز بعد شرایط گلاب بهرویتان بشود و روزهتان هم از دست برود. پس هموطن، کم بخور، همیشه بخور.
۴- بدوید. وقت طلاست، تازه در این ایام که نیمی از روز میهمان خداییم، طلایش گرانتر هم میشود. مراسمها را با تشریفات حداقلی به جا بیاورید. مثلا لازم نیست برای چهارشنبهسوری حتما دو، سه کشته و تعداد زیادی مجروح بدهید، همان آتش خودمانی و پریدن از رویش کفایت میکند. سرخی و زردی را مبادله کنید و به پیشواز سحر بروید.
۵- مقتصد باشید. عیدیهای بعد افطار را جمع کنید و بعد دانگ خودتان از میهمانی خدا را تسویه کنید. اینجوری سر به سر میشوید و کمتر فشار میآید. اصلاً فکر اقتصادی را حال میکنید؟!
۶- آمادهباش باشید. هر لحظه ممکن است میهمان از راه برسد، پس شربت معده در یک دست و دست دیگر را به شکم گرفته و از حربه «زخم معده» استفاده کنید. یکمی بدجنسی دارد ولی صد در صد تضمینی است.
۷- کنترل داشته باشید. کنترل تلویزیون را همیشه دم دست داشته باشید. هر سال سریالهای نوروزی و سریالهای ماه رمضان بخش عظیم کنداکتور صدا و سیما را تا پنج، شش سال بعد تضمین میکنند. حالا امسال قیمهها و ماستها یکی شدند و حاصل احتمالا تا پایان سده جاری برای مخاطبان کافیست. پس حواستان باشد هیچ صحنهای را از دست ندهید که هزارمین تکرار پایتخت ۵ هم اصلا صفای بار اول دیدن را ندارد!
۸- بپیچانید. عیدی بچههای فامیل را با کاردستیهای مرتبط با ماه رمضان بپیچانید. از آن کاردستی باحالها نه، یک نقاشیای، کاغذ رنگیای چیزی با حداقل جذابیت بدهید دست بچهها و کار فرهنگی کنید. راستی! شما قرار بود کلا میهمانها را بپیچانید!
۹- مهربان باشید. فلسفه روزه، تمرین صبر است. پس تا بچه فامیل را دیدید خلاقیتهای شکنجه را رو نکنید. کمی فرصت بدهید تا خودش به راه راست هدایت شود؛ مثلا تا پاک کردن حافظه لپتاپ. آنجا دیگر مخلصترین بندگان هم به صدا میآیند. راستی! شما روزهاید، ماهی گلی هنوز به سن تکلیف نرسیده؛ برایش خرده نان بریزید!
۱۰- لذت ببرید. مناسبتها و ایام میروند و میآیند. این شمایید که خاطرات را میسازید. پس بکوشید در قله خاطراتتان، دو لپی خوردن سحری و شکستن پسته آجیل ثبت نشود! کمی معنویت هم به خرج بدهید، بد نیست!
ثبت ديدگاه