«چنین قحطی ندیده‌ست آب رحمت ز دولت‌ها 

که هر شب در غم شمع و چراغم ناله سر داری»

ای صاحب فال!

در غم شمع و چراغ، غمگین مباش. شب‌های بلند پاییز می‌گذرد و از شب یلدا شب‌ها کم‌کم کوتاه می‌شود و در ساعت‌های قطعی برق، می‌توانی پرده‌ها را بکشی و دنیا را تماشا کنی. ممکن است برف ببارد و شما آن‌قدر در حال غم‌خوردن بر نبود روشنایی باشید که ریزش دانه‌های سفید را از دست بدهید. پس به دولت امیدوار باش و بدان که این بی‌برقی‌ها به دلیل قحطی نیست. دولت‌ها موظفند مردم را برای مشکلات آینده آماده کنند. حافظ از شما سوالی دارد: اگر خاموشی پاییز و زمستان را تاب نمی‌آورید، چه‌طور گرمای تابستان را دوام خواهی آورد؟ البته حافظ سوال ندارد، چون شعر را حافظ نسروده، حافظ خودش در غم شمع و چراغ غمگین بود و برای همین فیلتر شد و ما از یک شاعر بسیار توانمند و اهل وفاق دعوت کردیم تا با نیت شما، بیتی بسراید. 

اگر می‌بینید بعضی‌ها از این وضعیت ناراحتند، برای آن است که درست مصرف کردن را بلد نیستند. اگر بلد بودند خودشان متقاضی می‌شوند و به دفاتر استانداران نامه می‌زدند که بیایید و این برق آلوده کثیف را قطع کنید تا دمی آرامش داشته باشیم و ویز ویز یخچال و ونگ‌ونگ شبکه پویا و بوق‌بوق ماشین لباسشویی و ظرفشویی قطع شود. بله، فایده بعدی نبود برق، سکوت است. ای صاحب فال، بدان که قطعی برق رحمتی است ازجانب دولت و سبب وفاق شما با اهل خانه‌تان خواهد شد.