خودکشی یک دلواپس از خوشحالی!
نامه خودکشی یک دلواپس به خاطر تحریم ها!
۱۰:۱۸ ق٫ظ ۲۱-۰۹-۱۳۹۵
راه راه:سلام(خط خوردگی) چه سلامی؟! چه علیکی؟! همین اول نامه بگویم که اینجانب [*] هستم، یک دلواپس! و درکمال صحت عقل و سلامت جسم و از روی خوشحالی زیاد خودم را خودکشی کردم. حتماً این سوال برای خواننده محترم نامه پیش آمده که چرا از خوشحالی خودکشی کرده ام؟ خب! قبل از جواب دادن به این سوال باید بگویم که چرا آنقدر خوشحال بودم که در پوست خود نگنجیدم و خود را به لقاء الله پرکشیده کردم، بقیه اش را خودتان متوجه خواهید شد.
دلیل اصلی و مطلق و کافی و منحصربفرد خوشحالی و در نتیجه، خودکشی من، فقط و فقط، تمدید تحریم های ایران توسط آمریکا و موردعنایت قرارگرفتن روح و جسم برجام توسط آن کشور است. چرا؟!… چون با همین تحریم ها بود که به تمام فروشگاههای موادغذایی و مایحتاج ضروری زندگی که در محلمان بود بدهکارشده بودم و دیگر به من نسیه نمی دادند. از برکت همین تحریم ها بود که پسرکوچکم را از تحصیل”رایگان” محروم کردم و قرارشد با خواهر بزرگترش که قبلاً تا سیکل خوانده، درس بخواند. به خاطر وجود همین تحریم های آمریکا ودیگران بود که موفق شدم از ساعت ۸ شب تا ۷صبح به شغل سوم بپردازم تا بتوانم از پس اجاره خانه ام بربیایم. از ثمرات وجود همین تحریم ها بود که برای خریدن داروهای حیاتی همسربیمارم، یکی از کلیه هایم را فروختم و حالا احساس سبکی بیشتری می کنم. از دستاوردهای همین تحریم ها بود که برای اولین بار گلابی دیدم و آب خوردن… بگذریم. اما مهمترین نتیجه برقراری تحریم ها برای من، این بود که فهمیدم برادر بزرگترم نباید برای حفظ مال، جان و ناموس این آب و خاک به مقابله با صدام آمریکایی می رفت و برادر کوچکم نیز نباید برای دفاع از مرزهای کشورم، به سوریه می رفت تا سربندش را برای مادرمان بیاورند…
به هرحال، دیگر نمی توانم از خوشحالی زیاد روی پاهایم بندشوم – این چهارپایه هم نمی گذارد که بندشوم – و تصمیم گرفتم که به خاطر این همه خوشحالی و شعف ناشی از تمدید تحریم های ایران، خودم را خودکشی کنم. در اینجا از هیئت مذاکره کننده هسته ای، بخصوص آقای دکتر ظریف، رییس جمهور محترم، خانواده محترم رجبی و بقیه کسانی که قبلاً به دلیل دلواپس بودنم، تذکر یا حرفی به آنان زده ام عذرخواهی می کنم و از خداوند می خوام که همه مارا درراهی که می رویم نگه داشته، با پیشروان همان راهمان محشورگرداند. از همسربیمار، پسربیسواد و دختر بی شناسنامه ام حلالیت می طلبم و آنان را به حمایت دائم و به قیمت جان، از برقرارماندن تحریم ها توصیه می کنم.
امضاء: یک پدر دلواپس – فردای تمدید تحریم های ایران توسط آمریکا
* نام، در دفتر راه راه محفوظ است.
پ.ن: راستی دارم می فهمم که نرخ دلار و صرافی و واردات بنزین و[ناخوانا] ربطی به [ناخوانا] ندارد.
ثبت ديدگاه