قسمت قبل
در رساله درجات کمتر که به قلم علمای برگزیده دوران طبیب‌باشی، فرزی جان بابا، طیب خان، آبادالدوله، پاک‌آفرین و نورالدین نگاشته شده است، احکام شرعیه و غیرشرعیه در باب وجوب و استحباب و کراهات در بندهای مختلف سیب‌زمینی، آب، برق، گاز، بنزین، لبنیات، اتل، مسکوکات و طلا به قلم تحریر درآمده است، هر که خلاف فرامین ایشان کند، آثم است.

بند سوم: برق

بند سوم در بیان رفتن و آمدن برق و متعلقات است؛ بدان که اجماع علما بر این معتقدند که همه خویشان بایستی جدول قطعی برق کل شهر را از بر باشند و سپس اقدام به صله رحم نمایند که اگر غیر این کنند درد بد و آفت‌ها به خانه میزبان و میهمان می‌آورد.

آبادالدوله و پاک‌آفرین را اعتقاد آن است که سابق بر این دستور چنین بوده اما ما مسئله را چنین یافتیم که چون قطعی برق یهویی است و جدولی در کار نیست، میهمان در هر روزی که خواست مختار است درب خانه صاحبخانه را بزند و صله رحم را به جا آورد به شرط آنکه در زمستان چند شمع و هیزم و دبه آب با خود ببرد و در تابستان بادبزن و شمع و دبه آب که از اوجب واجبات است.

قول بعضی علما این است که در شرایط حساس کنونی صله رحم از حیز انتفاع ساقط است و احسن آن است که هرکس شمع و هیزم و آب را در خانه خودش مصرف کند.

جمیع علما اتفاق دارند که هر مرد باید تحمل سرما و گرما را برای خود و اعضای خانواده‌اش افزایش دهد و اگر کسی بمیرد و این نکند چگونه امید بهشت داشته باشد؟ طبیب‌باشی گفته است: پدر آن است که در گاه تابستان کولر را خاموش کرده و در چله زمستان پکیج را و این قول احوط است که فرزندان نق و نوق نکرده و بپذیرند تا در قیامت او را بی‌حساب داخل بهشت کنند و احتیاط واجب آن است که لامپها را پیاپی خاموش کنند زیرا هر لامپ ۲۰۰ واتی که در خانه خاموش شود یک لامپ ۵۰۰ وات در بهشت بر او روشن سازند.

ادامه دارد …