راه راه: “بیدار کن طرب را بر من بزن تو خود را
چشمی چنین بگردان کوری چشم بد را”

در اینجا شاعر خطاب به یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات می گوید که بیا و کنسرت ها را از دست این متحجران دلواپس نجات بده و کاری کن که چشم شان درآید ورپریده ها.

“ای رویت از قمر به آن رو به روی من نه
تا بنده دیده باشد صد دولت ابد را”

در ادامه شاعر قربان صدقه ی نامزد احتمالی می رود و می گوید ای قشنگتر از پریا، تنها در کوچه نرویا تا چشمت نزنند و من تا صد سال تو را بر مسند دولت ببینم.

“در واقعه بدیدم کز قند تو چشیدم
با آن نشان که گفتی این بوسه نام زد را”

شاعر در این بیت به زیبایی یکی از خواب هایش را تعریف می کند که به علت رفتارهای خلاف عرف از تفسیر بیت معذوریم.

“جان فرشته بودی یا رب چه گشته بودی
کز چهره می‌نمودی لم یتخذ ولد را”

وی می افزاید که لامصب تو خواب مثل فرشته ها شده بودی و از چهره ات هی لم یتخذ ولد می نمودی. برای انتخابات اینقد خودت را خوشگل می کنی، وقتی رای بیاوری پس چه می کنی؟

“چون دست تو کشیدم صورت دگر ندیدم
بی هوشیی بدیدم گم کرده مر خرد را”

شاعر در این بیت انتقاد ریزی به نامزد احتمالی می کند و می گوید: تا تو را به یک گوشه ای کشیدم که بگویم به تو رای خواهم داد، محافظانت جوری مورد عنایتم قرار دادند که هنوز هم منگم.

“جام چو نار درده بی‌رحم وار درده
تا گم شوم ندانم خود را و نیک و بد را”

شاعر یک توصیه ی انتخاباتی هم می کند و می گوید اگر میخواهی رای بیاوری تا میتوانی نوشابه ی رایگان به مردم بده. آن قدر نوشابه ی رایگان بده که سر صندوق هر و بر را تشخیص ندهند و به تو رای دهند.

“این بار جام پر کن لیکن تمام پر کن
تا چشم سیر گردد یک سو نهد حسد را”

در ادامه ی همان بیت قبلی شاعر می گوید اگر جام را تا کله از نوشابه پر کنی، چشم مردم از دیابت کور شده و دیگر نمیفهمند اسم که را در برگه رای می نویسند. تنها راه رای آوردنت همین است.