پس از سرنگونی صدام، اعضای سازمان منافقین نشستند و فکر کردند -البته شاید هم ایستاده فکر کردند، چون در چنین وضعیت شیر تو شیری چه جای نشستن؟- که سوراخ موش بعدی کجاست؟ از آنجایی که فکر کردن و نکردن آنها چه نشسته و چه ایستاده ارزشی ندارد و سرنخ‌شان دست آمریکاست
مسئول ۱: آقا این تخصص منه، چند مدل تعظیم یانگومی جدید یاد گرفتم جلوشون اجرا می‌کنم، همه چی حل می‌شه. خودم دیدم یانگوم جلوی ملکه از این تعظیما کرد، بانوی اول دربار شد.
دبیر جلسه: نگو که می‌شینی شب‌ها تکرار یانگوم می‌بینی؟ من فکر می‌کردم فقط تو کلاب‌هاوس می‌چرخی.
مسئول ۱: تازه زبان جاهای دیگه دنیار رو هم یاد گرفتم. ببین: «جی هوان جیو ووهان جیو».
بعد از انتشار این یادداشت، فتحعلی‌شاه قاجار نیز یادداشتی بدین مضمون منتشر کرد:«بعد از وصول اخبار نگارشات ظریف‌الممالک، ما که تیر غیب خوردیم، لیکن شما ادامه دهید»
اصلا ما ایران را با آن همه گوشت و دنبه چسبیده هراتی می‌خواستیم چه‌کار؟ جدایش کردیم خوش‌هیکل‌تر بشود. مثل زنان فرنگی همگی دور کمر از ۳۶ تجاوز نمی‌کند، نه زنان ما که نی‌قلیون‌هایشان هم از ۱۲۰ پایین‌تر نمی‌آیند.
برای جواب سوال دهان گشود و تاپ بر زمین افتاد و خاک بر فرق سر گویان پاسخ داد: «به جهت چیدن برگ چای سبز برای درمان فربهی رفته بودم که حال باید باید برای درمان شکستگی نیز چاره‌ای کنم.
