راه راه: با توجه‌ به تهدید رئیس‌جمهور در جمع هواداران خود مبنی بر «تا پایان‌ دولت پای۲۰۳۰ وای خواهم ساد»، رهنمودهایی برای سپری نمودن ایام پیش رو در خوبی و خوشی تقدیم میگردد:

یک) پیاده شوید: وقتی بچه از مهد یا مدرسه بیرون آمده و حال و روز خوشی ندارد، و همین‌جور تلو تلو می‌خورد و حرف‌های نامربوط میزند، هول نکنید. او را به نزدیک‌ترین فست‌فود برده و دست به‌ جیب شوید. هر چند شما تصور می‌کنید سیب‌زمینی سرخ‌کرده یا همبرگر‌ ذغالی در روند رشد بچه عین زهرمار عمل می‌کند، اما در واقع برای در امان ماندن از حملات سیستم آموزشی، مُسکن موقت محسوب می‌شود و خود خدا هم راضی نیست کودک در آن وضع باقی بماند.

دو) ماستمالی کنید: اینکه خانم معلمش گیر داده است «لک لکی در کار نیست» را به شرایط اقلیمی مناطق گرمسیری ربط بدهید. که باعث شده وظایف جانواران حاضر در اکوسیستم موجود، به یکدیگر تفویض گردد. مثلا بگویید در دِه بالا، مسئولیت آوردن آبجی توراهی به ‌عهده‌ی گربه‌ها یا اردک‌ها ست که خیلی ناز و لطیف، طفل معصوم را به دندان گرفته و می‌آورند. فعلا این‌گونه عمل کنید تا ببینیم برای درمان عوارض شفافسازی بی‌پرده‌ی مربی‌مهد چه راه‌حل دیگری به ذهن میرسد.

سه)جشن بگیرید: خواهشا گدابازی در نیاورید! بگردید یک مناسبتی پیدا کنید. حالا گیرم تولد نشد، سالمرگ دندان شیری یا سالگرد اولین رکاب زدن دوچرخه بدون‌ کمکی، یک چیزی پیدا کنید و برایش جشن مفصلی ترتیب دهید. امید است کودک دلبند شما در شرایط شادی و شور جشن، فیلش یاد آموزش‌های شفافی که فراگرفته نکند.

چهار)تکنیک رقص خانگی: با توجه به حذف مفاهیم دینی “سنگین” و “خارج از زور فرزندان” از کتب درسی، خودتان در منزل برایش آموزش دفاعی برگزار کنید. حال که میدون تیر نشد، با بنگ‌بنگ تفنگ پلاستیکی، روحیه مردانگی را به فرزندتان بازگردانید. در صورت کنجکاوی اولیای مدرسه در مورد آموزش‌های خانگی، بگویید «داشتم به نوگل باغ زندگی رقصیدن یاد می‌دادم چون فردا عروسی داریم»، قضیه از بیخ حل می‌شود.

پنج)فعالیت های انحرافی انجام دهید: البته حالا دیگر نماز جماعت، پایگاه بسیج، هیئت، دور همی‌ فامیلی و هرگونه صله رحم “فعالیت انحرافی” محسوب می‌شود و شما متهم به سوءاستفاده از مخ کال و نارس فرزندتان می‌شوید. چه بسا در صورت ارتکاب هرگونه فعالیت انحرافی، نماینده‌ی مدعی‌العموم بیاید بچه را مصادره کرده و تحویل مراکز شبانه‌روزی دهد!