به همت مسئولین “باشگاه طنز و کاریکاتورراه راه” بستری فراهم شد تا طنز پردازان جوان و انقلابی از سراسر کشور دریک اردوی سه روزه آموزشی پرورشی دور هم جمع شوند. تا علاوه بر یادگیری نکات جدید آموخته ها و توانایی های فردی شان را نیز با هم به اشتراک بگذارند.

اردو “راه نما” داشت !
همسفر خوب اگر از نان شب واجب تر نباشد مستحب است! و خوشبختانه بچه های طنز پرداز از این بابت شانس آورده بودند و همسفرهای خوبی نصیب شان شده بود. ” فیلمسازهای جوان عمار” که در جوار خیمه نطنز فانوس “راه نما ” را روشن کرده بودند و دورش جمع شده بودند.

مهمان ویژه افتتاحیه
نفس مادرحق است و دعایش بهترین شروع ممکن برای آغاز هر کاری، و چه بهتر که این دعا از زبان مادر شهید باشد، آن هم مادر سه شهید!
سخنرانی و دعای مادر شهیدان خالقی پور حُسن مطلع این اردو بود.

استارت کلاس ها با استاد قرایی

حسین قرایی ضمن شرح فعالیت های خود جوش در تاریخ ادبیات انقلاب از کم لطفی ها به شاعران طنزپرداز ارزشی گفت و از ضرورت شناخت این بزرگان بی ادعا. البته خود او یک تنه دارد جور این کم لطفی ها را می کشد و سعی دارد این ستاره های کمتر دیده شده را به همه معرفی کند. اگر بخواهیم خلاصه و با چاشنی طنز هدف قرایی را بیان کنیم باید بگوییم حسین قرایی جمله ای معروف دارد که می گوید “نمی دونم کدوم شاعر ارزشی هستی و کجای ایران درگیر انزوا ولی یه روز پیدات می کنم و حرفت رو به گوش همه می رسونم”
مگر می شود دو ساعت با حسین قرائی همنشین باشی و چند کتاب خوب معرفی نکند؟!
رزیتا خاتونِ سید مهدی شجاعی پیشنهاد ایشان بود به بچه های طنز پرداز.

توصیه های وحید جلیلی
آقای جلیلی از ضرورت وجود طنز در مبارزات فرهنگی وعقیدتی گفتند و افزودند گاهی موقعیت هایی پیش می آید که از هیچ ابزار و سلاح دیگری کاری ساخته نیست، در اینجاست که طنز وارد عمل می شود و این اهمیت طنز و کار طنز پرداز را می رساند.
همچنین ایشان تاکید داشتند جوانان طنز پرداز انقلابی باید علاوه بر توجه به قالب های جدید طنز مثل استندآپ کمدی به فکر ابداع و خلق قالب های بدیع و نو نیز باشند.

توجه به اخلاق، نگاه فرا جناحی در نقد رذیلت های اخلاقی اجتماعی و اقتصادی و لزوم مطالعه و توجه به تک بعدی نبودن منابع مطالعاتی از دیگر توصیه های مهم وحید جلیلی بود.

حکمت های طنز و طنز انقلابی از زبان نعمت الله سعیدی
یکی از کلاس های خوب و پر بار این اردوی آموزشی کلاس استاد سعیدی بود که طنز پردازهای پرجوش و خروش را به صندلی های شان چهار میخ کرد بود! یکی از نکات مهمی که استاد سعیدی پیرامون آن صحبت کردند، حکمت خنده بود. اینکه چرا و به چه دلیل اصلاً آدمیزاد می‌خندد. تفاوت جایگاه و نوع نگاه طنزپرداز انقلابی و غیر انقلابی هم از دیگر بحثهای مطرح شده در این کلاس بود.
معراج السعاده ی نراقی کتاب پیشنهادی استاد سعیدی به حاضران در کلاس بود.

نویسنده کتاب دیپلمات نامه و بیان کلیات طنز
کلاس یوسفعلی میر شکاک آخرین کلاس از اولین روز اردوی نطنز بود اما اثری از خستگی در چهره بچه ها دیده نمی شد همه کنجکاو و هیجان زده محو صحبت های استاد شده بودند. ازمهمترین نکاتی که ایشان به عنوان پیرعرصه طنز پردازی به جوانان باشگاه “راه راه” متذکر شدند می توان به لزوم مطالعه فراوان بخصوص منابع غنی ادبیات فارسی مثل تاریخ بیهقی و شاهنامه اشاره کرد.
استاد میر شکاک در جایی دیگر از صحبت های شان گفتند: طنز پردازها باید طنز را از جامعه بگیرند نه از روی دست هم!

مازیار شنیدنی!
اگر فکر می کنید هنر مازیار بیژنی در کاریکاتورهایش خلاصه می شود و به اصطلاح هنر او فقط دیدنیست، یک سوم از عمر تان بر فناست!
استاد بیژنی از دو دهه فعالیت در عرصه طنز خاطرات شیرین و جذابی دارد که باز گو کردن آن مثال نقض عبارت “وصف العیش نصف العیش ” است چرا که باید حتما مستقیم بنشینید پای صحبت هایشان و ایشان با همان خونسردی مثال زدنی شان خاطرات و تجربیات بیست سال فعالیت شان را برای تان تعریف کند، فقط اگر قصد ورود به حوزه طنز را دارید سعی کنید در بین ریسه رفتن و قهقهه زدن تان حواستان به نکات و توصیه های که استاد بیژنی درلابه لای خاطرات شان می گویند هم باشید!

در جستوجوی جیبوتی!
علی زکریایی خواننده آهنگ “جیبوتی کجایی” هم به اردوی نطنز آمده بود تا به طنازهای جوان قالب های صوتی را آموزش دهد، و آموزش هم داد و علاوه بر آن به یک سریع برتری های صوت بر متن هم اشاره کرد اما در پایان نا امید از یافتن جیبوتی اردو را ترک کرد!

نمایش و نقد فیلم
در پایان کلاس های آموزشی دومین روز از اردو طنز پردازان باشگاه طنز و کاریکاتور راه راه شانه به شانه فیلم سازان جوان عمارنشستند تا فیلم خانه ای کنار ابرها را ببیند و بعدهم با حضورنویسنده و کارگردان این فیلم به نقد و بررسی آن بپردازند.

گعده دوستانه با حضور آقای وحید جلیلی
در این نشست صمیمی فعالان جوان جبهه فرهنگی انقلاب به بیان دغدغه هاو سوالات شان پرداختند و آقای جلیلی به سوالات شان پاسخ دادند. از جمله بحث های مطرح شده در این گعده باید به ضرورت ورود هنرمندان در عرصه های مربوط به دین اشاره کرد ونماز جمعه مثالی بود که در این رابطه مطرح شد و آقای جلیلی این سوال را مطرح کردند که چرا بعد از سی و پنج سال که از برگزاری اولین نماز جمعه در ایران می گذرد فیلم یا اثرهنری به آن نپرداخته؟

هول نشوید!
به اعتقاد محمد حسین بدری اولین نکته ای که باید در نوشتن رعایت کرد “هول نشدن” است. او که آغاز گر کلاس های آخرین روز اردو نطنز بود از اهمیت خلاقیت ذهنی نیز گفت و علاوه بر آن به “آدم بودن” به عنوان یکی دیگراز نکاتی که باید درنگارش رعایت شود اشاره کردند!

پای درس با حال ترین ناصر دنیا!
استاد ناصر فیض که به جمع نطنزی ها آمده بود تا از خط قرمز و ظرافتهای طنز پردازی بگوید در ابتدای سخنان شان از تاریخچه طنز گفتند و قدمت آن را با زبان برابر دانستند و گفتند از زمانی که زبان به وجود آمد طنز نیز اعلام حضور کرد، ایشان هنر طنز پرداز را در بیان زیرکانه دانستند و گفتند طنز پرداز باید طوری بنویسد که مطلبش رو و مستقیم نباشد بلکه در لفافه و رندانه بیان شود تا خودش هم زیر سوال نرود.

دور همی شاعرانه با عباس احمدی
در آخرین کلاس از اردوی آموزشی سه روزی باشگاه طنز و کاریکاتور انقلاب، دکترعباس احمدی شاعران راه راه را ردیف کرد تا قافیه های شان را بسنجد و وزن شان دستش بیایید!