راه راه：بعضی‌ها هستند که وقتی به آدم وعده‌ای می‌دهند، خیالمان راحت است که حتماً انجام می‌شود؛ مثلاً همین آقای رئیس جمهور، شخصی با آن میزان از دقت در دادن وعده، همان اولش آمد و گفت صد روز دیگر فلان و بهمان…
حالا درست است که این وعده استثنائاً عملی نشد، ولی دقت در وعده دادن را نباید نادیده گرفت.
همین اواخر هم گویا در یک باغی را باز کردند. عده‌ای کودک رفتند و تقاضای سیب و گلابی کردند؛ آخر برادر من، خواهر من؛ میوه دادن حساب کتاب دارد، ملزومات دارد.

یک عده آدم بی خبر نشسته‌اند و غرولند کنان می‌گویند چرا باغ برجام میوه نمی‌دهد؟!
بعد هم که بهشان می‌گویی بی‌سواد، ناراحت می‌شوند…آخر بی‌سواد مگر از بچگی در دبستان به ما یاد ندادند که برای ثمر دادن درخت نیاز به چند مؤلفه هست؛ آفتاب، خاک، آب و دمای مناسب!
آفتاب برجام که همان اول تابید، خب این یک مرحله!
خاک برجام هم که شامل دو ترکیب است، خود خاک و کود برجام؛ خاک را دستور داده بودند از خارجه وارد کنند، اشتباهاً سیمان وارد کردند و مجبور شدند بریزندش درِ دهان هسته‌ای!

بارها هم که رئیس جمهور گفتند از رو_کود عبور کردیم، بنابراین جای نگرانی نیست و مشکل کود هم حل شده است. فقط یک مقداری پایمان آلوده شد که آن هم فدای سر سیب و گلابی…
می‌ماند آب و دمای مناسب،که آن هم کم کم …مثل باقی مؤلفه‌ها با تدابیر بی درز مسئولین مهیا خواهد شد.
نکته اخلاقی اینکه؛ انقدر دلواپس نباشیم، باغ است، خُم رنگرزی که نیست!