راه راه: شکایت خدای را عزوجل از دست این میهمانی مجلل که شیطان را کرده است کچل. هر سحری که فرو میشود چوبی نوک تیز در پاچه شیطان می آید و چون افطارشود چوب با دردی جانسوزتر درمیاید. پس در هر روزه دو سوز موجود است و بر هر سوزه زوزه ای واجب.
خدایا خسته ام. خسته ام از رمضان، ماه میهمانی بندگان. ماه عذاب شیطان. میزبانی تو از بندگان تمام کاسبی ما را خراب کرد. جبارا! اگر راه ندارد که مهمانی را کنسل گردانی، اقلا مثل این مهمانی باکلاسها مردم را فقط با بانو دعوت میکردی دیگر بچه ها مهمانی نمی آمدند.
قهارا! مرا ببخش اگر برای مناجات صِدایم گرفته. دیشب تا سحر داشتم برای یکی لالایی میخواندم که سحری خواب بماند. مثل اینکه خیلی خوب خواندم الان ساعت شش عصر هست و هنوز بیدار نشده. دیگر نیازی به سحری ندارد. شکرت ای جبار که سرکارمان گذاشته ای هزاران بار.

مهیمنا! ملت سحری میخورند تا میام گولشان بزنم میخوابند تا عصر. مذللا! تابستانیه باید مگس بپرانیم؟
منتقما! دیشب دعا کردم کاری کن روزه دارها روزه گرفتن را از یاد ببرند. چرا چپکی اجابت میکنی! که به جای روزه گرفتن، روزه یادشان برود. یعنی دو تا لیوان آب یخ و سه تا زولبیا کنجدی و یک پرس چلو کباب اضافه از افطاری دیشب که خورد تازه یادش می افتد که روزه بوده. شدید العقابا! سریع الحسابا! داشتیم؟
مضل الکافرینا! من در این ماه دست از سر بندگانت برداشتم ولی بعضی ها دست از سرم برنمیدارند. خواب هم بمانم، اول صبح نان به دست میایند بیدارم میکنند با هم صبحانه بزنیم. البته عاشق رمضان هم هستند ولی در حد زولبیا و ربنای شجریان. یا مالک الجهنم! اینها کلاس ندارند شرکت کنم؟
شدید النقماتا! بعضی از این روزه خوارها یک جوری به سفره افطار حمله میکنند انگار یک ماه است چیزی نخوردند. اینها را من هم میترسم. یا خیر المرهوبین! حفظم کن من را یک وقت نخورند.