راه راه: لوسی چیست؟ شاید تعریف واضحی برای لوسی وجود نداشه باشد، ولی قطعا می‌توانیم ویژگی‌های آن را بیان کنیم و از این طریق آن را بشناسیم. برای مثال می‌توان به نازی، غرور، باکلاسی و رفتار‌های بچه‌گانه‌ای مثل لجاجت، بهانه‌گیری و همان چیزی که دقیقا در نقطه‌ی مقابل «کمبود محبت» قرار می‌گیرد و اسمش را نمی‌دانم اشاره کرد. (توجه کنید که ما در مورد بچه‌ها صحبت نمی‌کنیم، بحث ما درباره‌ی بزرگسالان و خصوصا جوانان است)

لوسی یک بیماری نیست، اما به شدت واگیردار است. افزایش آمار تعداد جشن‌های تولد‌ از مهم‌ترین نشانه‌های گسترش سریع لوسی است. لوس‌ها با یکدیگر فرق دارند. خصوصا لوس مذکر با لوس مؤنث فرق می‌کند. لوسی اگر متعادل باشد، در یک خانم تا حدی قابل هضم است و در یک آقا تقریبا باید نزدیک به صفر باشد. ولی متاسفانه تهاجم فرهنگی و پیروی از الگوهای غلط اجتماعی باعث شده است که خانم‌های ما لوسی را به سرحد ممکن که هیچ، به سرحد ناممکنش برسانند و از طرفی دیگر مرد‌های ما (شما بخوانید بچه) با رد شدن از مراحل «وای امشب چی بپوشم؟» و «من کلا عادت دارم یه چیزی» به مرحله‌ی خطرناک «بیاید غذاهامونو شیر! کنیم» برسند.

ما باید لوس‌ها را بشناسیم، نه فقط برای اینکه از رفتار آن‌ها تاثیری نپذیریم، بلکه برای اینکه بتوانیم از لوس شدن خودمان هم جلوگیری کنیم. بسیاری از نشانه‌های لوسی در رفتار ما وجود دارد و ما نباید از پی بردن به این موضوع نگران شویم. ما باید اولا از بیشتر لوس شدنمان جلوگیری کنیم و در مرحله‌ی بعد سعی کنیم لوسی را در خود کم و کمتر کنیم. از طرفی دیگر صرف وجود یکی از نشانه‌های لوسی در یک نفر به معنی لوس بودن آن شخص نیست. بسیاری از نشانه‌های لوسی در ما هستند در حالی که ممکن است آن‌ها برای ما معنای دیگری داشته باشند. پس توجه کنید هرچند ما قصد داریم نشانه‌های لوسی را بررسی کنیم، ولی این نشانه‌ها لزوما به معنای لوسی نیستند.

اجازه بدهید چند مثال از لوسی بزنم. در فضاهای مجازی و شبکه‌های پیام‌رسان، مانند هرجای دیگری افراد لوس دوست دارند «ناز» باشند و «نازبازی» دربیاورند. برای همین از ایموجی‌هایی که در این راستا کمکشان می‌کند «زیاد» استفاده می‌کنند. مثل همانی که دوتا قلب از چشمانش زده بیرون یا آن یکی که در حال خندیدن گونه‌اش سرخ شده یا آن یکی دیگر که خجالت می‌کشد و چشمانش را خیلی ناز رو به بالا گرفته است‌. (???) قلب و بوسه هم که جای خودش را دارد. آن‌ها در پایان پیام‌های جدی و رسمی‌ترشان معمولا چندتا گل هم می‌گذارند. شاید بپرسید چرا؟ خب چون لوس‌اند!

در پیام‌هایی که افراد لوس می‌دهند، معمولا از حروف کشیده زیاد استفاده می‌کنند، مثلا می‌گویند شب بخیییییییر. لوس‌ها در صحبت کردن (حتی در واقعیت) از جمله‌ی «خب به سلامتی» زیاد استفاده می‌کنند. هر موفقیت (و البته اتفاقی خنثی) این واکنش را از آن‌ها در پی دارد و در مقابل آن، هربار با شکستی مواجه می‌شوید، حتی در حد مشروط شدن در در پایان یک ترم به دلیل کم آوردن تنها چند صدم، یک لوس فقط به شما ‌می‌گوید «عیبی نداره» یا «خودتو ناراحت نکن».

اینستاگرام لوس‌ها معمولا یا پر است از خنده، یا پر از گریه و‌ ماتم. آن‌ها همه‌جا از خود عکس‌ می‌گیرند، خصوصا با غذایی که سفارش داده‌اند. لوس‌ها دیوانه‌ی باکلاسی‌اند. در صبحانه‌ی آن‌ها همیشه شیر و چای و آب‌میوه با هم حضور دارد‌.

لوسی ارتباط ظریفی با غرور دارد. لوس‌ها در نظر خودشان همیشه بهترین‌اند و فکر می‌کنند حتی عسل هم شیرین‌تر از آنان نیست. بدترین حالت برای یک لوس زمانی اتفاق​ می‌افتد که شما او را با واقعیت چیزی که هست و ارزشی که واقعا دارد، مثلا اهمیت فوق پایین کاری که انجام می‌دهد، روبه‌رو کنید. آن موقع است که دنیا بر سر او خراب می‌شود. واکنش یک لوس در این حالت معمولا قهر کردن است. برای همین است که لوس‌ها زیاد قهر و آشتی می‌کنند و رابطه‌هایشان همیشه درگیر سردی، گرمی، بی‌محلی کردن و «کوتاه جواب پیامک دادن» است.

در هفته‌های آینده ما به صورت تخصصی به رفتار لوس‌ها در موقعیت‌های مختلف می‌پردازیم تا بتوانیم در همه‌جا آن‌ها را بشناسیم.