50 میلیون موش نروژی در تهران
موشی! کوشی؟

راه راه: موش اصیل و با اصل و نسب تهرانی کم داشتیم، این هم اضافه شد. حالا چگونه مشکل ۵۰ میلیون موش نروژی تهران را حل کنیم؟
راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شود:
۱- احضار مکرر سفیر نروژ
۲- تداوم رکود: سفره مردم که خالی‌تر شود، ارزش غذایی زباله‌ها کاهش می‌یابد و موش‌ها رو به انقراض می‌روند.
۳- رطوبت موش‌زاست و مخفیگاه موش‌افزا. می‌‎توان به کم‌‎آبی و کمبود مسکن دل بست.
۴- آموزش عقیم‌سازی به موش‌ها
۵- یا صادرات‌شان به چین یا واردات گرسنگان چینی؛ یا هر دو
۶- جمعیت ۵۰ میلیونی موش‌های تهران، چهار برابر آدم‌‎هایش است. بد نیست عده‌ای شعار «من موش هستم» سر دهند و بنی‌بشر را از تهران اخراج کنند و فقط خودشان با موش‌ها به صورت مسالمت‌‎آمیز در شهر بمانند.
۷- موس کامپیوتر، معنای موش می‌دهد. شاید بشود با پیشرفت دانش زیست‌فناوری، کامپیوترهای زیستی مغزمانندی ساخت؛ که به جای موس، موش طبیعی دارند؛ تا تهدید موش، فرصت شود.
۸- مغز موش، از هر پردازنده ساخت بشر، هوشمندتر است. اگر بتوان سیم‌کارت‌خورش کرد، می‌توان از آن به جای گوشی هوشمند استفاده نمود؛ به شرط اینکه گوش را گاز نگیرد. اگر بشود دست‌آموزش هم کرد، هنگامِ گم شدنش کافیا‌ست صدا بزنیم: «موشی! کوشی؟»

 

✅منتشر شده در «آزاد راه ۶»

ثبت ديدگاه