رقابتهای جام جهانی فوتبال و المپیک به عنوان مهمترین و بزرگترین رقابتهای ورزشی و حتی غیر ورزشی همواره در بین مردم از محبوبیت زیادی برخوردار بوده و هست و باعث ایجاد شور و هیجان درمیان مردم جامعه می شود. در اکثر مواقع و همزمان با شیوع تب این رقابتها که خیلی از مردم را درگیر خود میکند، کسی به فکر کشورهایی که از قائله مسابقات دور هستند و دارند از بی هیجانی رنج می برند نیست.

اما درحالی که سازمان ملل که چه عرض کنم، حتی پلیس فتا هم حواسش به همه چیز نیست، عده ای دغدغه مند در راستای رسالتهای اخلاقیشان دست به کار شده و برای ایجاد هیجان در این دست جوامع از هیچ کوششی دریغ نمی کنند.
مثلا همزمان با جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا رژیم صهیونیستی که اصلاً به شکل و قیافه اش نوعدوستی نمی آید، دید که مردم لبنان به خاطر عدم حضورشان در این رقابتها دچار بی هیجانی و افسردگی شده اند، به همین خاطر به این کشور حمله کرد و با بمباران و قتل و غارت نهایت هیجان را در این کشور ایجاد کرد.

در رقابتهای جام ملتهای اروپای سال۱۹۹۲ نیز صربها پیش خودشان گفتند صهیونیستها اول اسمشان با «ص» شروع می شود، ما هم با «ص»، پس ما چه کمتر از آنها داریم که نتوانیم برای همسایهمان هیجان ایجاد کنیم، تازه آنها رژیم اشغالگرند ما کشور، پس یک چیزی هم زیادتر داریم. این بود که به بوسنی حمله کرده و چنان واقعی دست به کشتار مسلمانان زدند که این سئوال برای خیلی ها پیش آمد که مگه جنگه؟!

در سال ۲۰۰۶ و در حالی که رقابتهای جام جهانی در آلمان در حال پیگیری بود، رژیم صهیونیستی که می خواست به صربها ثابت کند هر «ص» صهیونیست نیست، دو باره به لبنان حمله و یک بار دیگر شور و هیجان را به این کشور هدیه کرد!

این پایان کار هیجان بخشی نبود و در سال ۲۰۰۸ که المپیک در چین برگزار می شد و به خاطر جمعیت زیاد چینی ها، عده بیشتری حواسشان پرت بود، روسیه که ورزشکاران زیادی در المپیک داشت، دید انصاف نیست که مردم کشورش غرق در هیجان باشند و مردم کشور همسایه اش شبها سر بی هیجان بر بالشت بگذارند، پس به همین خاطر به گرجستان حمله کرد، اما این اقدام به رژیم صهیونیستی بر خورد و گفت: «داداش! تو کار ما دخالت نکن. هیچکس به خوبی ما هیجان نمی بخشد»، و برای اثبات ادعایشان به نوار غزه حمله کردند و با محاصره آن اجازه خروج هیجانهای ایجادشده را هم ندادند!

در جام جهانی ۲۰۱۰، المپیک۲۰۱۲ لندن و جام جهانی ۲۰۱۴ نیز هر بار یک کشور این وظیفه خطیر هیجان بخشی را به دوش کشید و مردم منطقه ای را از رخوت و بیحوصلگی نجات داد.
اینک در آستانه برگزاری رقابتهای المپیک ۲۰۱۶ ریو باید منتظر باشیم و ببینیم چه کسی بار ایجاد هیجان را به دوش خواهد کشید.