نیما: خانوم شیرزاد مگه من نگفتم با روسری آبی کسی اومد بگید من نیستم!
 شیرزاد: عه!  اوااا مگه ایشون قهوه ای سرشون نبود؟؟؟

ما ترسیدیم آندرومایی‌ها دیگه ازمون تخمه ژاپنی نخرن. یعنی تو ژاپنِ خودشون تخمه تراریخته بکارن. مردم‌شونم یه‌سره شعار میدادن که انرژی خورشیدی، حق مسلم ماست. البته اون زمان واردات و صادرات سیاره دست دایناسورا بود. این دایناسورام چون دستشون به دهنشون نمی‌رسید یه خرده کنس بودن تو این جور مسائل.

در حالت افسرده و ناجوری بود
وضع دهنش خراب و سانسوری بود
هر روز دو تا مداد HB می خورد
بیچاره گمان کنم که کنکوری بود

مراسم که تمام شد مامور اومد و گفت خانوادم آزاد شدند و خودمم میتونم برم. بعد جاسوییچی رو به خودم داد رو گفت سرکارت گذاشتیم بدبخت، بمبی در کار نبود. من ولی حرفشون رو باور نمیکنم. فکر کنم میخوان جای دیگه ای بترکم تا خونم گردنشون نیوفته برای همین هیچوقت جاسوییچی رو از خودم دور نمیکنم. هیچ وقت!