×
☰

راه راه ۳۳۲

موازب زبانمان باش

هپی برس‌دی، فردوسی!

۱۰:۰۴ ق٫ظ ۲۵-۰۲-۱۴۰۴

خلاسه داشتم می‌گفتم که خانم معلم گفت فردا روز زبان فارسی است. مثل اینکه شما هم آشق زبان فارسی بودید. خیلی سال محکم بغلش کردید. نگهش داشتید. برای همین می‌آییم آنجا.

مراسلات نیویورک تهران (۳)

«شیرین» | سورپرایز رجال مملکت

۱۰:۰۱ ق٫ظ ۱۶-۰۲-۱۴۰۴

لیل ماضیه قصد کردیم برایتان کاغذ کتابت کنیم و جویای احوالتان شویم. دست به قلم بردیم. فی‌المجلس برق رفت. مکرراً پروگرام همین است. این برق هم چیز غریبی است. به الکُل بی‌اطلاعیم به کجا آمد و شد می‌کند؟

مراسلات نیویورک تهران (۲)

«شیرین» | ملعبه کودکانه

۱۰:۵۲ ق٫ظ ۰۲-۰۲-۱۴۰۴

پس از وصول ما به نیویورک، در دَم راپورت حریق در بلد لس‌آنجلس را دادند. کامران‌میرزا فی‌الفور عازم آنجا شد. اخبار واصله حاکی از آن بود که رجال مملکت جهت تحقیر حریق، اطفای آن را به یمین لوزالمعده‌یشان سپرده‌اند.

آدم باش

نامه خانوادگی

۱۰:۰۶ ق٫ظ ۲۸-۰۱-۱۴۰۴

چون اگر فیلمت پخش شد نمی‌گویند: «وعو! رئیس جمهورمون چقدر وطن‌دوسته.» می‌گویند: «این یارو دوزاری کیه که رئیس جمهور ما شده با این ادبیات؟»




کلیه حقوق سایت راه راه متعلق به دفتر مطالعات جبهه فرهنگی می‌باشد.

عنوان