خواب بودم که رسید از در خانه رمضان
دوش وقت سحر از غصه رساندم به اذان

ما و برادر کوچکمان، پای ثابت سفره‌های افطار هستیم، یعنی ممکن است بابای‌مان روزی در محل کارش افطار بکند؛ اما ما در خانه افطار می‌کنیم. ماه رمضان همیشه خوب بوده‌است. وعده افطار به وعده‌های اصلی ما و برادرمان اضافه شده است و همیشه بعد از این ماه، لباس‌های ما به درد برادرمان می‌خورد و دیگر لباسی اندازه ما در خانه وجود ندارد.

سالی یکدانه می‏گرفت از ما / حال حرصش شده فراوانا