مثلا بقالی سر کوچه‌مان خیلی آدم صرفه‌جویی می‌باشد و حالش از اسراف کردن بهم می‌خورد او آنقدر شریف است که شیرهایی که خراب و ترش می‌شوند را به خانه می‌برد

میشینه جلو در منتظر می‌مونه تا صاحاب ماشین بیاد و ماشین رو جابجا کنه. بعد از اینی هم که صاحاب ماشین اومد، باهاش وارد مذاکره برد-برد میشه و نهایتا همونطور که نمونه‌اش رو قبلا دیدیم، ازش بابت اینکه در ورودی خونه‌شون جلوی محل پارک این بنده خدا واقع شده معذرت می‌خواد.

داور آقای اول: من بابت صدای خیلی خوبی که داره بهش سفید میدم.
مجری: ولی این طفل معصوم که چیزی نگفت!
داور آقای اول: باشه ولی با چشماش داشت حرف میزد، من صدای چشماشو شنیدم.

موقع بلوغ دماغم انقدر بزرگ شد که اگه کسی نمیدونست فکر میکرد یه نفر وسط صورتم چهارزانو نشسته و دقیقا پای چپش گیر میکرد و از یقه ی این پیرهنم رد نمیشد.