راه راه: متاسفانه بحران آب، به دلیل سهولت خرید آب‌ معدنی همیشه مورد غفلت واقع شده است، چه برسد به حالا که داریم آب معدنی را وارد هم میکنیم. یک ضرب المثل مدیریتی هست که می‌گوید: «تا وقتی که می‌توانیم وارد کنیم، مگر عقلمان کم است که برویم و درستش کنیم؟»
اما در اینجا راهکار هایی برای حل این بحران ارائه می‌کنیم که عمرا به عقل جن هم نمی‌رسید.

۱_تولیدات سینما و تلویزیون را کنترل کنیم. آب بستن به سریال‌ها نه تنها باعث هدر رفت آب می شود؛ بلکه برای حفظ جان مخاطب، هزینه ی ساخت سد و سیل‌بند را نیز روی دست آدم می گذارد.

۲_تولید ساقه طلایی را کنترل کنیم. شنیده شده در یکی از مناطق کشاورزی، افتادن یک ساقه طلایی در چاه، باعث پایین رفتن عمق لایه های آب زیر زمینی تا ۵۰۰ متر و نشست زمین شده است. البته حفر ۴۷۸’۹۱۶’۵۷۴ چاه در این منطقه نیز بی‌تاثیر نبوده است.

۳_کلاس های درس دانشگاه ها را تعطیل کنیم. همزمان با اختراع هندزفری و همچنین به دلیل متقاضیان زیاد ردیف آخر کلاس، تدریس اساتید در دانشگاه به نقش بر روی آب زدن تبدیل شده است. در این صورت اساتیدی که حجم جزوه های بالایی دارند، آب زیادی را هدر می‌دهند.

۴_در موسسات نیمچه مجاز سرمایه‌گذاری نکنید. زیرا بالا کشیدن پول شما و یک لیوان آب هم روش؛ باعث بالا رفتن مصرف آب و تشدید این بحران می‌شود.

۵_سفر رسانه ای کنیم. برای حل بحران آب به مناطقی که بحران دارند سفر کنیم و با رسانه ای کردن این سفر و مطمئن شدن از رسانه‌ای شدن ماجرا، آن سفر را به اتمام برسانیم و با برداشتن یک موز مکان را ترک کنیم. این روش در بحران های گرد و خاکی بسیار موثر بوده است.

۶_در توئیتر خود از قطع چندین ساعته آب مردم جنوب کشور احساس نگرانی کنیم. توئیت‌هایی راجع به احساسات و نگرانی‌هایتان بر این بحران بنویسید. توجه داشته باشید که قبل از هر کاری حتما «قلی خان» دلال گرفتن مجوز چاه را بلاک کنید.