امانت بهشتی
۲:۱۹ ب٫ظ ۰۴-۰۳-۱۴۰۲
پرده‌های نجابت و پاکی است
پلک‌های دو چشم روشن تو
غنچه داده است شاخه‌های حیا
بر درختان باغ دامن تو
چقدر باوقار و آرامش
می‌روی رو به سوی قله نور
چشم تاریک و تنگ و هرزه شب
باد از این همه نجابت دور!
می‌خورد غبطه تو را بی‌شک
هر فرشته میان عرش برین
چه نهفته‌ست در قنوت دعات؟
آسمان چشم دوخته به زمین
یادگار بهشتی زهراست
این امانت که کرده‌ای بر سر
تا شود باز بال پروازت
چادرت را بگیر محکم‌تر
در سفر تا بهشت آزادی
زیر چتر حجاب خود بانو
زده در پیش این همه عظمت
همه هستی جهان زانو
ثبت ديدگاه