راه راه: دولت اعلام کرده است به تازگی پیغامی از سال۹۹ دریافت کرده مبنی بر اینکه که من، آن سال نود و نُهی که مدنظرتان هست نیستم و بیخود انتظارات را بالا نبرید؛ گویا اونچنان رونق اقتصادی که قرار بود ایجاد شود به دلیل پاره‌ای مشکلات از قبیل مساعد نبودن هوا و کساد شدن بازار نفت، خیلی هم اونچنان از آب در نیامده و به همین مناسبت قرار است دولت جوری بودجه سال آینده را ببندد که از ولخرجی‌ها و هزینه‌های اضافه کم کند. البته اگر شما از صنف دلالان زحمتکش هستید، اصلا بد به دلتان راه ندهید، ابتدا یک نفس عمیق بکشید، در مرحله بعد سلام ما را به صنف وکلای دادگستری، بازیگران، خواننده‌ها، شرکت‌های دولتی و… رسانده و از طرف ما به آنها به آنها بگویید این طرح اصلا قرار نیست آب توی دل شما تکان بدهد. در این طرح هوشمندانه، بار اصلی به صورت اتوماتیک روی کسانی است که با نادیده گرفتن تلاش‌های دولت، از شرایط اقتصادی موجود اظهار لِه شدگی می‌کنند. ضمن تشکر ویژه از مسئولان، ما هم به نوبه خود، پیشنهاداتی برای یاری رساندن به افزایش کیفیت این طرح داریم:

۱٫ مالیات بینُ الواگُنین: از آنجا که پولی کردن صندلی های مترو و اتوبوس قبلا به ذهن خلاق مسئولان رسیده، ما هم پا را فراتر گذاشته و پیشنهاد میکنیم دولت طرحی برای اخذ مالیات از شهروندانی که روی صفحه آهنی بین واگن‌های مترو می‌نشینند ارائه کند. دیده شده این افراد پس از مدتی حاضر به ترک محل و نشستن روی صندلی نشده‌اند.

۲٫ اخذ آبونمان در ازای هر فرزندی که از طرح معیشت محروم شده است: همانطور که می‌دانید، فرزندان چهارم به بعد شامل طرح کمک معیشتی دولت نشده اند. این خانوارها اینقدر مخارج متنوع و مختلفی دارند که اگر یک آبونمان فرزند اضافه هم به آن اضافه شود اصلا به جایی نخواهد خورد.

۳٫ مالیات بر خارش: شلوارهای راحتی مامان دوز، معمولا از نوعی کش ارزان قیمت موجود در خرازی‌ها استفاده می‌کنند که پس از مدتی استفاده، روی بدن جا انداخته و خاراندن آن حس خوشایندی به صاحب آن می دهد، پیشنهاد می‌شود بخشی از این مالیات، صرف پرداخت یارانه به اهالی هنر، خصوصا هنرمندان دارای ارادت به دولت شود.

۴٫ . عوارض فرار از دست انداز: متاسفانه همچنان در سطح شهر شاهد مواردی از فرار رانندگان خودروهای پراید از دست اندازهای محترم شهرداری به بهانه شکسته شدن پولوس و سگ دست هستیم. لازم است با طراحی یک سامانه ویژه، از تک تک این فرارها عوارض دریافت و درآمد حاصله، صرف مشت و مال دادن به وکلا و پزشکانی شود که دیگر وقعا از فرار دائمی از مالیات خسته شده‌اند.

۵٫ گرفتن وانت از کارگر انتخابات: اگر یادتان باشد در جریان تبلیغات انتخاباتی آقای روحانی، ایشان یک دستگاه وانت به یک کارگر پیر دادند و همه را خوشحال کردند. حال در این برهه حساس کنونی، وقت آن نرسیده که دولت محترم وانتش را پس بگیرد؟ حداقل کاری که می‌شود باهاش کرد همین نقل و انتقال هیئت دولت به این ور آن ور یا انتقال مصالح ساختمانی در طرح مسکن ملی است دیگر.

۶٫ مالیات بر طنز نویس‌ها: واقعا چه معنی دارد یک عده بنشینند به همه بخندند و از همه انتقاد کنند؟ چرا باید افرادی که چشم دیدن پاداش اضافه برای مسئولان را ندارند، مثل سایرین مالیات بپردازند؟ مگر مسئولان مسخره شما هستند؟ مالیات بر این قشر اگر چه کفاف خرید یک بسته خلال دندان برای حفظ سلامت دهان ودندان مدیران دولتی را هم نمی‌دهد، اما می تواند نقش مهمی در کاهش انتقادات داشته باشد.
در پایان از رئیس جمهور محترم تقاضامندیم به شایعاتی که می گویند افزایش ۱۰ درصدی مالیات بر سیگار مساوی درآمد ناشی از افزایش قیمت بنزین است توجه نکنید، کام سیگاری ها را با مالیات بستن به آن تلخ نکنید و یک سیگار را بگذارید برای مردم بماند.