راه راه:

سلام بر ملت همیشه مظلوم و اسیر ایران که چهل سال است آب خوش از ‌‌گلویتان پایین نرفته است. این پیام دغدغه‌مندی ماست. بیایید همدیگر را باور کنیم.
باور کنید که ما خود خود مردم هستیم. حتی از شما هم خود خود مردم تر هستیم. آن روز ها که شما از گرانی ناله می‌کنید، و تورم کمرتان را خم کرده است ما به سواحل خارج رفته و در حالی که با شورت ورزشی والیبال بازی می‌‌کنیم از این همه مشکلات معیشتی دلمان یه جوری می‌شود و بازی هم از دماغمان می‌آید.
ما هم از شماییم وقتی سیل می.آید و همه دار و ندارتان را می‌برد، همیشه سربزنگاه شماره کارت می‌دهیم واین‌گونه با شما همدردی می‌کنیم، فقط این بانک نامرد پول‌ها را به خاطر بدهی‌هایمان برمیدارد و همدردی ما ناقص می‌ماند.
ما از خود شماییم وقتی به خیابان می‌ریزید و به خاطر اعتراض به وضع موجود کشته می شوید ما برای شما مثل گربه خودمان، عزاداری کرده و صفحه‌هایمان را سیاه می‌کنیم. ما به خاطر شما از حقوق سگ‌ها و گربه‌ها حمایت می‌کنیم حتی اگر شما اصلا سگ و گربه نداشته باشید.
ما برای حمایت از حقوق شما، سعی می‌کنیم که حتی مالیات ندهیم. و از مالیات‌هایی که شما می‌دهید از صدا و سیما پول به جیب بزنیم تا دلتان نشکند. ما حتی به خاطر شما امسال از جشنواره فجری که در آن حضور نداشتیم و اصلا راهمان نداده بودند هم انصراف دادیم.
ما از خود خود شماییم و وقتی داریم از کنار برج ایفل برایتان بیانیه می‌نویسیم و با بروبچ جوج می‌زنیم قلب‌هایمان با شماست، و یک سیخش را به افتخار شما به نیش می کشیم. تا تسلیتی دیگر بدرود.